Η συνέντευξη της Κατερίνας Στικούδη δόθηκε στο περιοδικό InStyle και στην Αννούσα Μελά.
Ήσουν έτοιμη για τη μητρότητα; Φαίνεσαι απόλυτα συνειδητοποιημένη και μιλάς για τον μικρό, τόσο παθιασμένα και γεμάτα που κάθε σου κουβέντα δίνει το στίγμα της στην ουρά σου. Πώς υποδέχτηκες τη νέα αυτή περίοδο της ζωής σου, μέσα σε μια σχέση που μετρά χρόνια;
«Όχι, δεν ήμουν πάντα έτοιμη γι’ αυτό. Χαίρομαι πάρα πολύ που συνέβη, μόλις το σκεφτήκαμε και το νιώσαμε. Έγινε πολύ συνειδητά αυτό το βήμα, αλλά δεν θα ήθελα να είχα κάνει νωρίτερα παιδί. Τώρα μπορώ με βεβαιότητα να πω πως ήμουν πραγματικά έτοιμη να αφοσιωθώ σε έναν άνθρωπο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα αφήσω τη ζωή μου, τη δουλειά μου, τα χόμπι μου.
Μπορείς να τα κάνει όλα, αλλά φυσικά χρειάζεται να πω πως έχω έναν άντρα που με βοηθάει πάρα πολύ. Μόνη μου δεν θα μπορούσα να κάνω όλα αυτά που κάνω. Όποτε νιώθω κουρασμένη, ο Βαγγέλης θα είναι εκεί να κρατήσει τον μικρό, να παίξουν, να πάνε βόλτα, να τον αλλάξει.
Είναι πολύ ενεργός και μάχιμος στην οικογενειακή καθημερινότητα, αλλά και ο μικρός είναι πολύ χαρούμενος και δεν αφήνει κανένα περιθώριο να αισθανθώ κουρασμένη ή στενοχωρημένη».
Πώς βιώνεις αυτούς τους δύο διαφορετικούς ρόλους, performer και μητέρας; Πώς είναι η εναλλαγή από το stage, τα φώτα στο baby pampering μέσα στο σπίτι;
«Πάντα υπήρχε μια διαφορετική γραμμή, ανάμεσα στο πώς είμαι στη δουλειά μου, τι κάνω και πώς ντύνομαι, τις ακριβώς συμβαίνει και πώς αντιμετωπίζω το καθετί στην προσωπική ζωή με τους φίλους μου, πώς είμαι στο πάρκο με τις άλλες μαμάδες ή για έναν καφέ με μια φίλη.
Αυτός ο διαχωρισμός είναι σαφής και υπήρχε ανέκαθεν. Τώρα έχω αγκαλιάσει τον ρόλο της μαμάς. Είμαι η μαμά του Βύρωνα όταν βγαίνω έξω μαζί του. Δεν είμαι η διάσημη – γνωστή Κατερίνα, είμαι η μαμά του. Γνωρίζω κι άλλες μαμάδες στο baby swimming και στις συζητήσεις μας πρωταγωνιστούν μόνο τα παιδιά μας. Κι αυτό μου δίνει πολλή χαρά, χαμόγελο κι ευτυχία».
Νιώθεις πως είναι κόντρα ρόλος η μητρότητα; Νιώθεις πως επικυρώνεις την μητρότητα με έναν άλλον τρόπο;
«Έχω θέσει νέα δεδομένα με τη μητρότητα και είμαι τελείως απενοχοποιημένη απέναντι σε αυτό. Δεν κρύφτηκα. Θέτω νέους κανόνες. Και δεν είναι κάτι που το λέω εγώ, αλλά κάτι που μοιράζεται μαζί μου ο κόσμος. Η ζωή είναι δική μας, καθώς δεν ξέρουμε πότε ακριβώς θα τελειώσει αυτό το απίθανο πάρτι στο οποίο έχουμε έρθει. Ακόμα και γι’ αυτούς που κατά καιρούς έχουν κάνει hate comments λέω «θα τους περάσει». Είναι ένα κομμάτι μου, τους το αφιερώνω ολόψυχα. Ας περνάμε μεταξύ μας, όσο καλύτερα γίνεται.
Ο ερχομός ενός παιδιού αλλάζει τα πάντα, φέρνει τα πάνω – κάτω, αλλά εγώ ήμουν πολύ προετοιμασμένη και έτοιμη γι’ αυτή την αλλαγή».
Είσαι ένας άνθρωπος που δεν μένει στην επιφάνεια, σε μια επιτυχία, σε μια πτυχή. Για παράδειγμα τα καλλιστεία, δεν περιορίστηκες μόνο σε αυτή την «περιοχή»
«Ήταν μια έναρξη, ωστόσο τόλμησα να κάνω πράγματα για τα οποία γνώριζα ότι θα κριθώ σκληρά. Είμαι ανήσυχο πνεύμα και δεν μπορώ να μείνω στην εμπάθεια, στα επιμέρους σχόλια και στην κακή κριτική, στα οποία ευτυχώς στο ξεκίνημά μου, δεν έδινα καμία βάση και δεν ασχολούμουν με social media.
Έκανα αυτό που ένιωθα, αγαπούσα και μου άρεσε και δεν επέτρεπα σε κανέναν να μου το χαλάσει. Ακόμα και σήμερα, όποιος με αναστατώνει ψυχικά στη δουλειά μου, φεύγει από δίπλα μου. Δεν μπορώ να συνεργάζομαι με ανθρώπους που δεν κοιτάμε τα πράγματα από την ίδια μεριά. Θα είμαστε όλοι δυστυχισμένοι, με γκρίνια και δεν μπορώ καθόλου τους τσακωμούς».
Πώς ισορροπείς τη σχέση με το να είστε ζευγάρι, partners, οικογένεια;
«Είμαι πολύ τυχερή και ευτυχισμένη γυναίκα. Νοιάζεται, φροντίζει και ασχολείται με αληθινή αγάπη σε όλα για όλα. Είμαι κι εγώ πάντα δίπλα του ό,τι κι αν χρειαστεί. Το χτίζουμε μέρα με τη μέρα αυτό. Δεν υπάρχει χρυσή συνταγή. Δεν συμφωνούμε σε όλα, διαφωνούμε, αλλά στο τέλος γελάμε. Το έχουμε πάει σε άλλο επίπεδο. Δεν μπορώ να θυμώσω, δεν μπορούμε να μαλώσουμε. Δεν μπορώ να κοιμηθώ χωρίς να έχω φιληθεί, χωρίς να έχω αγκαλιαστεί. Ακόμα και αν έχουμε διαφωνήσει για κάτι, δεν υπάρχει περίπτωση να μην κάνει πίσω, ο ένας ή ο άλλος.
Γνωριστήκαμε στο Mega Star, είχε έρθει καλεσμένος και από εκείνη την στιγμή είδα όλη την ζωή μπροστά. Ένιωσα κάτι πολύ οικείο, κάτι ζεστό. Κάτι γνώριμο και μοναδικό».
