Μετά τις sold out παραστάσεις στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη και τις διθυραμβικές κριτικές η πολυαναμενόμενη παράσταση «Ρωμαίος & Ιουλιέτα» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ έρχεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών από τις 16 έως τις 19 Μαΐου 2024.
Μια μεγάλη διεθνής συμπαραγωγή μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που κατέκτησε κοινό και κριτικούς!
Το Κρατικό Θέατρο της Τουρκίας σε συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και τον πολιτιστικό οργανισμό ΛΥΚΟΦΩΣ του Γιώργου Λυκιαρδόπουλου ένωσαν τις
δυνάμεις τους για να παρουσιάσουν μια ξεχωριστή ανάγνωση της ερωτικής τραγωδίας «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ με Έλληνες και Τούρκους ηθοποιούς σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη.
Ένα εξαιρετικά φιλόδοξο και υψηλών απαιτήσεων εγχείρημα που αποσκοπεί να αποτελέσει μια πολιτιστική «γέφυρα» μεταξύ των δύο χωρών, Ελλάδας – Τουρκίας, που χειροκρότησαν θερμά, συγχαίροντας όλους τους συντελεστές της παράστασης, η Υπουργός Πολιτισμού της Ελλάδας κα Λίνα Μενδώνη και ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας κος Mehmet Nuri Ersoy που παρακολούθησαν μαζί την παράσταση, την Παρασκευή 26 Απριλίου στο Πολιτιστικό Κέντρο Ατατούρκ στην Κωνσταντινούπολη.
Το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» αποτελεί την ισχυρότερη ιστορία αγάπης που έχει γραφτεί ποτέ. Οι δυο αντίπαλες οικογένειες, στην παράσταση αυτή γίνονται οι Έλληνες Καπουλέτοι και οι Τούρκοι Μοντέγοι. Σε κάθε οικογένεια τα μέλη της συνομιλούν με τη γλώσσα τους και όποτε συναντιούνται οι δύο αντίπαλες οικογένειες, επικοινωνούν με την μόνη κοινή διεθνή γλώσσα που ξέρουν, τα Αγγλικά.
Μια τρίγλωσση παράσταση, με υπέρτιτλους, όπου δύο λαοί – δύο οικογένειες με διαφορετικές θρησκείες και κουλτούρες, ποτισμένοι από μια προαιώνια σύγκρουση, ακολουθούν ένα τυφλό μίσος. Όμως παρά το μίσος αυτό και την έχθρα που χωρίζει τις οικογένειες, η Ελληνίδα Ιουλιέτα και ο Τούρκος Romeo ερωτεύονται αψηφώντας όλα τα εμπόδια, διδάσκοντας την αξία της αγάπης μέσα από τον ποιητικό λόγο του Σαίξπηρ.
Τους εμβληματικούς σαιξπηρικούς ρόλους ενσαρκώνουν η Καλλιόπη Χάσκα κι ο Alp Ünsal, ενώ δίπλα τους πρωταγωνιστούν μεγάλα ονόματα του θεάτρου: Ρούλα Πατεράκη (παραμάνα), Eray Eserol (Πατέρας Λαυρέντιος), Νίκος Καραθάνος (Καπουλέτος), Μαρία Διακοπαναγιώτου (Καπουλέτου), Şevki Çepa (Μερκούτιος), Efe Akercan (Μπενβόλιο), Σπύρος Μαραγκουδάκης (Τυβάλδος), Νίκος Κωνσταντόπουλος (Πάρις), Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος (Σαμψών/Υπηρέτης).
Ο σκηνοθέτης της παράστασης Λευτέρης Γιοβανίδης αναφέρει σχετικά: «Οι Έλληνες Καπουλέτοι και οι Τούρκοι Μοντέγοι, συνυπάρχουν στη δική μας ιστορία σε μια πόλη κάπου στα Βαλκάνια, κάποτε στο σήμερα. Οι δυο οικογένειές είναι αναγκασμένες να μένουν στην ίδια πόλη, όπου ζουν άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων με διαφορετική γλώσσα, κουλτούρα και θρησκεία. Η εγκληματικότητα και η βία καθορίζουν την καθημερινότητά τους. Το μίσος μεταξύ τους, αδικαιολόγητο. Η μουσική και η θρησκεία, αναπόσπαστα στοιχεία της ζωής αυτών των ανθρώπων τους. Γλεντάνε άγρια, ζούνε άγρια, μισούν άγρια. Αγαπούν άγρια; Όλοι οι ήρωες ακροβατούν και φλερτάρουν με τα άκρα.
Με αριστοτεχνικό τρόπο ο Σαίξπηρ τοποθέτησε, μέσα στην αγριότητα και παρακμή της κοινωνίας να γεννιέται ο πιο σπάνιος και αγνός ανθός: ο ανθός της ελπίδας, της αγάπης, αυτό που αναθρώσκει το ανθρώπινο είδος.
Ο Τούρκος Romeo και η Ελληνίδα Ιουλιέτα πρεσβεύουν τη νέα γενιά σ’ αυτή την πόλη, μια γενιά που γεννήθηκε μέσα στη βία και την κοινωνική παρακμή, η οποία δρα υποδόρια και ισοπεδωτικά σε αξίες και ιδανικά, ανακόπτοντας την αντίστροφη φορά των πραγμάτων δημιουργώντας έναν αέναο φαύλο κύκλο. Μέσα σ’ αυτό το ζοφερό τοπίο, γεννιέται η ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στη ζωή αυτών των νέων ανθρώπων, ο έρωτας του Romeo και της Ιουλιέτας.
Διαχρονικά, η Τέχνη, αποτέλεσε και συνεχίζει ν’ αποτελεί την σωτήρια λέμβο της ανθρώπινης ύπαρξης. Γεφυρώνει αυτό που φαινομενικά φαντάζει αγεφύρωτο, κάνει οικείο το ανοίκειο, μιλάει σε όλα τα μήκη και πλάτη, σε όλα τα έθνη, σε όλες τις φυλές, σε όλες τις ψυχές με μία μοναδική κοινή γλώσσα κατανόησης η οποία έχει την μοναδικότητα της διαφορετικής ανάγνωσης από τον καθένα και την καθεμία από εμάς. Και αυτό είναι που την κάνει σπουδαία. Η Τέχνη είναι ειρήνη. Και η ειρήνη ενέχει μέσα της την Τέχνη.»
Σημαντικός αρωγός σε αυτό το εγχείρημα, ο Γενικός και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου της Τουρκίας, κος Tamer Karadağlı.
