** Το ενοικιαστήριο που μπήκε στο παλαιό κτίριο της Χρήστου Λαδά –της
οδού που ΄φερει το όνομα αυτό προς τιμή του δολοφονηθέντος από τους
κομμουνιστές το 1948,τότε υπουργού Δικαιοσύνης- υπήρξε η
εμβληματική στέγη του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη
** Είναι ένα ενοικιαστήριο που γεννάμνήμες άλλων εποχών,όταν η
περιοχή της Πλατείας Καρύτση –ή επί το ορθότερον Καρύκη- έσφυζε
από δημοσιογραφική δραστηριότητα.
** Εκτός από τις εφημερίδες Βήμα, Νέα, Ομάδα και το περιοδικό
Ταχυδρόμος αλλά και όλες τις άλλες εκδόσεις του Οργανισμού, η περιοχή
ήταν γεμάτη από τσιγκογραφεία και φωτογραφεία
φωτοδημοσιογραφικού ρεπορταζ.
** Στην ίδια οδό στεγαζόταν και ο Θησαυρός, το οικογενειακό περιοδικό
που άφησε εποχή αλλά και η εβδομαδιαία εφημερίδα Εμπρός.
** Λίγο πιο κάτω στην Κολοκοτρώνη στεγαζόταν το Εθνος των
Κυριαζήδων στην στέγη του οποίου μετά από χρόνια πήγε η
Ελευθεροτυπία.
** Λίγο…βορειότερα, το κτίριο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού, όπου
σήμερα λειτουργούν πολυκαταστήματα, αποτελούσε την
δημοσιογραφική στέγη του Οικονομικού Ταχυδρόμου, υπό την
εμπνευσμένη διεύθυνση του Γιάννη Μαρίνου, του αμερικανικού
ειδησεογραφικού πρακτορείου UPI, άλλων Πρακτορείων και ξένων
ανταποκριτών.
** Στέκι των στεγαζόμενων στο κτίριο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού
εντύπων και των ειδησεογραφικών Πρτακτορείων αλλά και των
δημοσιογραφικών γραφείων των γύρω περιοχών, ήταν το καφέ-μπαρ
Μπραζίλιαν στο ισόγειο του Μεγάρου αλλά και ο Ζόναρ’ς στην γωνία του
εμβληματικού κτιρίου της art deco.
** Ολο αυτό το κέντρο που άρχιζε από την Πλατεία Κοραή και
περιέλάμβανε την Χρήστου Λαδά,την Κολοκοτρώνεη, το Μέγαρο του
ΜΤΣ και την Πινδάρου που στεγαζόταν, τότε, το Αθηναϊκο Πρακτορείο
ήταν ο ομφαλός της ενημέρωσης, πριν από τις αποκεντρώσεις που έγιναν
χρόνια μετά.
** Τωρα το κέντρο έχει εδώ και πολύ καιρό παύσει να είναι
δημοσιογραφική κυψέλη. Η Βουλή –που και γι’αυτήν είχαν κατατεθεί
προτάσεις μεταστέγασής της εκτός κέντρου- αποτελεί κάπως σημείο
αναφοράς για
-
** Αλλωστε το Διαδίκτυο έχει συμβάλει σε μία άλλου είδους«αποκέντρωση», στερώντας από την δημοσιογραφική δουλειά και τονδημοσιογραφικό συγχρωτισμό, κάτι από το άρωμα της παλιάς γνήσιαςδημοσιογραφίας