Οι δηλώσεις του Σάκη Ρουβά για τον Δημήτρη Λιγνάδη προκάλεσαν μια άνευ προηγουμένου θύελλα. Και η θύελλα εμπεριείχε θυμό, κράξιμο, οργή, χλευασμό, απαξίωση, ειρωνείες κ.λπ. κ.λπ.
Κατ’ αρχάς ειπώθηκαν πολύ άσχημα πράγματα: «Το κακό είναι ότι ο Ρουβάς θα συνεχίζει να υποστηρίζει ιδρύματα ανηλίκων. Τι ειρωνεία, Θεέ μου. Σε έναν κόσμο γεμάτο σκ@τ@ να είσαι ο Κουβάς»!
Όλους μάς έβαλε σε σκέψεις και μας δημιούργησε ένα σωρό ερωτήματα: Την Παρασκευή, ο συνήγορος υπεράσπισης του Δημήτρη Λιγνάδη ζήτησε αναβολή της δίκης, που έγινε αμέσως δεκτή.
Την επομένη ο Σάκης Ρουβάς -που δεν πάει σχεδόν ποτέ σε πλατό εκπομπών- βρέθηκε στον καναπέ της Σίσσυς Χρηστίδου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τυχαίο;
Πήγε στην εκπομπή και στη συνέντευξη που του έκαναν είπε όλα αυτά που είπε για τον Λιγνάδη, νεράκι. Λες και τα είχε κάνει πρόβα. Και η παρουσιάστρια ή οι συνεργάτες της δεν άρθρωσαν λέξη.
Άκουγαν αυτά που έλεγε, χωρίς να λένε τίποτα. Δεν έκαναν διάλογο, δεν είχαν αντίρρηση, δεν έκαναν ερωτήσεις… παρά μόνο κουνούσαν συγκαταβατικά το κεφάλι τους.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ηταν προσυνεννοημένο;
Επειδή ξέρουμε τον Σάκη, ξέρουμε ότι προτιμάει να γελάει απ’ ό,τι να μιλάει. Παραξενευτήκαμε που ήταν λαλίστατος και έκανε έναν καταπληκτικό μονόλογο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μήπως όλα αυτά ήταν ενορχηστρωμένα και οργανωμένα; Μήπως ήθελαν να προκληθεί όλος αυτός ο χαμός;
Και μετά πλάκωσαν και οι δηλώσεις επωνύμων, που ήταν καταπέλτης. Ο Σπύρος Μπιμπίλας, ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, είπε: «Πρέπει, πριν μιλήσει, να σκέπτεται. Γιατί τόση βιασύνη να εκδηλώσει τόση υπέρμετρη αγάπη; Τι παιχνίδι παίζεται;».
Λοιπόν, τον Σάκη τον ξέρω πολλά χρόνια, πριν τον μάθει ο κόσμος, και ξέρω ότι είναι ένα καλό άτομο και πολύ εργατικό. Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια πέφτει σε τραγικά λάθη είναι δική του υπόθεση.
Το γεγονός ότι λέει τη γνώμη του είναι και πάλι δική του υπόθεση. Δεν θα τον κρίνω εγώ.
Το να εξομοιώνει όμως τους τοξικομανείς με τους παιδεραστές είναι ανεπίτρεπτο. Και το έκανε σε άσχημη στιγμή. Πριν μιλήσει και αποφασίσει η Δικαιοσύνη.
Τι παιχνίδι παίζεται άραγε;
