Διχασµένες κοινωνίες…
Θυμάμαι όταν πρωτομάθαμε το Ιnternet και κατόπιν τα social media είχαμε χαρεί, γιατί λέγαμε πως θα γίνουμε ένα μεγάλο, παγκόσμιο χωριό. Οταν πλάκωσε η οικονομική κρίση, λέγαμε πως θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και ο ένας θα στηρίξει τον άλλο. Στο ξεκίνημα της πανδημίας είπαμε πως ενωμένοι θα το ξεπεράσουμε κι αυτό…
Τώρα τα σκέφτομαι και γελάω. Δεν έγινε τίποτα απ’ όλα αυτά. Αντί για ένα παγκόσμιο χωριό, απομονωθήκαμε και σκυμμένοι κοιτάμε συνέχεια την οθόνη του κινητού, tablet, laptop κ.τ.λ., αντί να στηρίξει ο ένας τον άλλο – η οικονομική κρίση έγινε «ο θάνατός σου, η ζωή μου» και στην πανδημία μπήκε το κερασάκι στην τούρτα.
Διχαστήκαμε για τα καλά. Σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν γίνονται μόνο εδώ διαμαρτυρίες για τους εμβολιασμούς και την ελεύθερη βούληση. Παντού γίνονται. Βέβαια, στο εξωτερικό οι άνθρωποι δεν πάνε στις πορείες διαμαρτυρίας κρατώντας εικόνες θρησκευτικού περιεχομένου, ούτε τραγουδούν το «Μακεδονία ξακουστή»!
Τι έγινε, ρε παιδιά; Αργά, αλλά σταθερά βαδίζουμε προς την αναισθησία της αγέλης. Ενα περιστατικό που συνέβη σε φίλη και λέει πολλά: Πήγε να ψωνίσει με τον σκύλο της στο κρεοπωλείο. Στο πεζοδρόμιο, 2-3 μάσκες πεταμένες
ως σκουπίδια, ενώ από τους ανθρώπους εκεί που περίμεναν στην ουρά κανείς δεν φόραγε μάσκα.
Ηταν η μόνη που φόραγε. Περίμενε λοιπόν έξω στον ήλιο και κάποιοι δυσανασχέτησαν με την παρουσία του σκύλου. Εκείνη όμως αισθάνθηκε περίεργα που οι υπόλοιποι δεν φορούσαν μάσκες. «Θα έχουν κάνει εμβόλιο και είναι σίγουροι, φαίνεται, ότι δεν θα πάθουν τίποτα και δεν δίνουν δεκάρα για τους άλλους», σκέφτηκε.
Μια κοινωνία σαλταρισμένη, που όλα της φταίνε, που θυμώνει για όλα και στερεύει από νοημοσύνη, αγάπη, ενσυναίσθηση, οδηγείται σε αυταρχισμό, απολυτότητα και αποστείρωση, εγκεφαλική και συναισθηματική.
Σταματήστε τον διαχωρισμό και ασχοληθείτε σοβαρά και στην ουσία με τους εαυτούς σας στις λεπτομέρειες της κοινής μας ζωής. Εγώ προσωπικά έναν που μολύνει το περιβάλλον κι έναν που δυσανασχετεί με τα ζώα και τους υπεύθυνους ιδιοκτήτες τους δεν τον εμπιστεύομαι για τίποτα. Κι αυτό είναι που με τρομάζει περισσότερο από όλα.
Χαλαρώστε υπεύθυνα.
