Το άγχος του ΣΥΡΙΖΑ να εξασφαλίσει μιντιακές συμμαχίες καταδεικνύει η επίθεση του Αλέξη Τσίπρα, διαμέσου του Θανάση Καρτερού, στους εγχώριους καναλάρχες για τη… συμβολή τους στον καθορισμό των πολιτικών και κοινωνικών mισορροπιών. Πρόκειται για μια γενική αντεπίθεση της Κουμουνδούρου στον χώρο των ΜΜΕ, με φόντο τις έντονες ανησυχίες για τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, που παρά τα διάφορα σκαμπανεβάσματα δεν αφήνουν περιθώρια mπαρερμηνείας για την πολιτική κυριαρχία της κυβέρνησης.
Από τη μια, καταγγέλλουν το ΕΣΡ επειδή, όπως επισημαίνει η Κουμουνδούρου, δεν παρουσιάζονται ισότιμα από τους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς οι θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Από την άλλη, ο Καρτερός έγραφε χαρακτηριστικά στις 29 Νοεμβρίου στην κυριακάτικη «Αυγή» ότι υπάρχουν «πέντε μεγάλοι», οι κύριοι Αλαφούζος, Βαρδινογιάννης, Κυριακού, Μαρινάκης και Σαββίδης, που «έχουν τη δύναμη να καθορίζουν την ατζέντα, να επηρεάζουν την κοινή γνώμη, να λύνουν και να δένουν στο παρασκήνιο της πολιτικής και στο προσκήνιο της
πραγματικής εξουσίας».Προφανώς, αυτό εξηγεί πολλά για τα έργα και τις ημέρες στη διάρκεια της διακυβέρνησής τους, αλλά και για τη συμπεριφορά τους έναντι συγκεκριμένων επιχειρηματιών εκείνη την περίοδο.
Ωστόσο, οι πιο… υποψιασμένοι βλέπουν και αυτή την πρωτοβουλία του ανθρώπου που αναλαμβάνει κάθε μυστική αποστολή για λογαριασμό της Κουμουνδούρου στα media (ειδικά μετά τη μερική αποστρατεία του Νίκου Παππά) από μία διαφορετική οπτική. Συγκεκριμένα, με την παραδοχή ότι οι ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών έχουν ως περίπου… αποκλειστικό προνόμιο τη διαμόρφωση της ατζέντας της επικαιρότητας, κάνει προς την πλευρά τους ένα έμμεσο άνοιγμα για την εύρεση κοινών κωδίκων σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία. Αλλωστε, ο Θ. Καρτερός, ως παλαιός κομμουνιστής, ξέρει πολύ καλά αυτού του είδους τα παιχνίδια.