Στην παρέα της «Ελένης» βρέθηκε το μεσημέρι της Δευτέρας η Αθηνά Οικονομάκου.
«Χαίρομαι που την έχω σήμερα κοντά μου, μου έχει λείψει πολύ και μου έχει λείψει να τη βλέπω έτσι όπως παλαιότερα, με πολλές εμφανίσεις και στην τηλεόραση και στο θέατρο», είπε η Ελένη Μενεγάκη καλωσορίζοντας την καλεσμένη της.
«Είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι εδώ», αποκρίθηκε με τη σειρά της η Αθηνά Οικονομάκου, σημειώνοντας ότι ο ερχομός στον κόσμο του δεύτερου παιδιού της την έκανε να σταματήσει την τηλεόραση.
«Και από το θέατρο λείπω πολύ, περίπου 8 χρόνια», συμπλήρωσε.
Η δημοφιλής ηθοποιός πρωταγωνιστεί στη θεατρική παράσταση «Η Τρελή του Σαγιό», με τους Νίκο Μουτσινά και Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, στο Θέατρο Παλλάς.
«Μπήκα δυναμικά και με ωραία διάθεση. Υποδύομαι μια λαντζέρισσα, ένα ευαίσθητο πλάσμα, ρομαντική ψυχή. Τη βλέπουμε να ερωτεύεται, αλλά για να ζήσει χρησιμοποιεί άλλους τρόπους. Είναι ένα σύγχρονο έργο με πολλά μηνύματα».
Η ίδια εξηγεί γιατί αποφάσισε να απέχει χρόνια από το θέατρο.
«Είχα πάθει φοβία ότι θα πάθω κρίση πανικού. Θεωρούσα κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου ότι κάτι μπορεί να μου συμβεί. Πώς άντεξα, απορώ. Έλεγα στους συνεργάτες μου “θα πεθάνω, δεν είμαι καλά” και γελούσαν. Στη σκηνή δεν φαινόταν αυτό, ήταν εσωτερικό, ήμουν με κρύο ιδρώτα.
Είναι εφιάλτης. Ήταν ο λόγος και η αφορμή που με οδήγησε στην ψυχοθεραπεία. Δεν μπορούσα να διαχειριστώ και να αντιμετωπίσω την πραγματικότητά μου, ήταν η ώρα να πάω σε ειδικό. Δεν είχα ιδέα πώς να το διαχειριστώ. Έφτασα στο σημείο να πω “δεν την παλεύω άλλο”. Δεν είχε λογική αυτό, δεν μπορούσα να εξηγήσω τι νιώθω».
«Ξεκίνησα από εδώ»
«Από εδώ ξεκίνησαν όλα (σ.σ.: MEGA). Ήμουν στις σειρές το κορίτσι-δηλητήριο», είπε η ηθοποιός αναφερόμενη στα πρώτα της χρόνια στην τηλεόραση.
«Είμαι χαρούμενη, περήφανη και γεμάτη. Νιώθω πλήρης, ήρεμη, σίγουρη, ευτυχισμένη, ολοκληρωμένη με τις επιλογές μου, κάνω αυτό που αγαπώ».
Για τον σύζυγό της είπε: «Ισορροπήσαμε, είμαστε πολύ διαφορετικοί με τον Φίλιππο. Βλέπω όλο και πιο ξεκάθαρα πόσο διαφορετικοί είμαστε και είμαστε καλά με αυτό. Αγαπάμε ο ένας τον άλλον, στηριζόμαστε, υποχωρούμε. Είναι η διάθεση και όταν αυτή είναι μεγάλη, πάει καλά. Το παλεύουμε και οι δύο πολύ. Οι κρίσεις μάς ένωσαν και μας έδεσαν περισσότερο».
«Δεν είμαι μαμά σούπερ ήρωας, ούτε σούπερ μαμά. Αποδέχομαι τα λάθη μου και τα ευάλωτα σημεία μου και τα στηρίζω κιόλας και μ’ αρέσει που είμαι έτσι», κατέληξε.