Για τη ζωή του, την καριέρα του και τη σχέση του με τις φυλακές μίλησε στο «The 2Night Show» ο Μιχάλης Αεράκης.
«Η ζωή μου πραγματικά έχει περάσει πολλά στάδια, είναι πολυεπίπεδη. Γεννήθηκα στα Ανώγεια, έφυγα 11 χρονών για Ηράκλειο και μετά ήρθαμε στην Αθήνα το 1971. Οι αλλαγές μου έκαναν κακό. Έχασα την ταυτότητά μου. Από 12 αναγκάστηκα να δουλεύω, πρώτη μου δουλειά να πουλάω λαχεία. Ξέρω το Ηράκλειο απ’ έξω και ανακατωτά», είπε ο ηθοποιός από τον «Σασμό» και πρόσθεσε:
«Μετά δούλευα σε νυχτερινά κρητικά κέντρα σαν βοηθός σερβιτόρου και η μητέρα μου ήταν μέσα στη λάντζα. Το πρωί πήγαινα στο σχολείο και ήμουν ο χειρότερος. Στην Αθήνα πήγαινα νυχτερινό γιατί έπρεπε να δουλεύω. Είχα λατρεία με το ποδόσφαιρο. Ήθελα να γίνω επαγγελματίας. Έχω παίξει στον ΟΦΗ. Με ζήτησαν από την Αθήνα και δεν μου έδιναν το δελτίο. Έπαιζα επιθετικός και έβαζα γκολ, ήμουν ωραίος».
«Έμαθα τον εαυτό μου»
«Μετά εγώ την Χούντα, τραγουδούσα έντεχνα και λαϊκά. Πηγαίναμε στις ταβέρνες με μια μικρή ορχήστρα, φορούσαμε καπέλα και βγάζαμε λεφτά», σημείωσε.
Για το πώς ξεκίνησε την υποκριτική, είπε: «Στο θεατρικό τμήμα υπήρχε μια κοπελιά που μου άρεσε. Πήγα λοιπόν εκεί για να γνωριστούμε. Αυτός ο σκηνοθέτης, ο Γιάννης Καραχισαρίδης με έπεισε, μου είπε ότι πρέπει να ασχοληθώ. Μου άρεσε κιόλας και έτσι πήγα στη δραματική σχολή. Το ταξίδι αυτό έτυχε να είμαι και σε λουξ καμπίνα, αλλά και σε υπνόσακο στην τρίτη θέση. Είναι σκληρό επάγγελμα. Υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια και ανεργία. Εγώ είμαι από τους τυχερούς που δεν είχα σταματήματα, εκτός από τον κορωνοϊό. Ένα καλό που έχει είναι ότι έμαθα σε βάθος τον εαυτό μου. Αυτό είναι το κέρδος, είναι μια συνεχή ψυχανάλυση μέσα από τους ρόλους. Αν υπερβείς του εγωισμού σου και φτάσεις στην αλαζονεία, εκεί θα κάνεις χρήση της εξουσίας και αρχίζουν άλλα θέματα».
Οι φυλακές και το τηλεφώνημα
«Ως καλλιτεχνικός διευθυντής πήγαινα τις παραγωγές στις αγροτικές φυλακές. Στα Χανιά πρόσφερα εθελοντικά τις υπηρεσίες μου στις φυλακές υψίστης ασφαλείας. Εκεί γνώρισα πολύ κόσμο. Στις 8 Νοέμβρη πήγα εκεί και πέρασα τη δική μου μέρα. Ο κάθε άνθρωπος, ό,τι κι αν έχει κάνει, δεν έχει μόνο το δαχτυλικό αποτύπωμα στο δάχτυλο αλλά στο μυαλό. Ο κάθε ένας είναι ξεχωριστός. Δεν δικαιολογώ κανέναν, όμως σχεδόν όλοι θέλουν να εξαγνιστεί η ψυχή τους».
«Στην Κρήτη δεν γίνονται προμελετημένοι φόνοι τόσο πολύ. Ο «Σασμός» δεν έχει κανένα στόχο ούτε να φέρει παλιά πράγματα στην επιφάνεια. Εμάς μας ενδιαφέρει να δείξουμε την αυτοματοποίηση μιας κοινωνίας πριν, αλλά κυρίως το μετά για να σταματήσει το κακό εκεί που έγινε».
Τέλος, ο ηθοποιός αναφέρθηκε σε ένα αναπάντεχο τηλεφώνημα που είχε. «Με πήρε ένας γνωστός, δικηγόρος στο επάγγελμα και μου είπε να πει στον Αρχιεπίσκοπο που είναι φίλος του, να με χειροτονήσει παπά. Διότι έχει το δικαίωμα να χειροτονήσει λαϊκό. Εγώ γέλασα. Ο εγγονός μου που είναι 3μιση χρονών μου λέει “παππούλη που είναι τα ράσα σου;” Είμαι χαρούμενος, είμαι ευτυχισμένος, όλα πάνε καλά», κατέληξε.