Η Παρθένα Χοροζίδου ήταν καλεσμένη στην εκπομπή «Fishy» και μίλησε στον Γιάννη Τσιμιτσέλη για τα παιδικά της χρόνια στην Καβάλα, το μικρόβιο της υποκριτικής, αλλά και για το πώς διαχειρίζεται τα αρνητικά σχόλια.
Η ηθοποιός μίλησε αρχικά για την παιδική της ηλικία και το πώς αποφάσισε να γίνει ηθοποιός: «Μεγάλωσα μέσα σε μία πολύ ωραία οικογένεια, όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω πόσο τυχερή μου ήμουν. Είχα μία πολύ γλυκιά οικογένεια που δεν μας άφηνε σε ησυχία, μας έστελνε σε μπαλέτα και ωδεία», είπε για την οικογένειά της και πρόσθεσε:
«Δεν είχα δει καθόλου θέατρο στην Καβάλα. Μία φορά είχα δει θέατρο στο γυμνάσιο, είχα πάρει μέρος σε μία παράσταση στο Λύκειο, συνόδευα με το φλάουτό μου μία θεατρική παράσταση. Μου άρεσε όμως. Εκείνη την εποχή μάλλον ήθελα να ασχοληθώ με τη μουσική. Τελείωσα το Λύκειο και ήρθε ο Σταμάτης Κραουνάκης στην Καβάλα για αναλάβει το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Έκανε μία οντισιόν που πήραν μέρος πολλά παιδιά από Θεσσαλονίκη, Ξάνθη, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη… Πολύς κόσμος είχε έρθει. Ο κος Κραουνάκης είχε φέρει πολλούς ηθοποιούς από την Αθήνα. Έφτιαξε μία ομάδα με 12 παιδιά, τα οποία παρακολουθούσαμε ένα σεμινάριο. Στην πρώτη του παράσταση με διάλεξαν μέσα από αυτά τα 12 παιδιά για να παίξω. Μόλις ανέβηκα στην σκηνή σκέφτηκα «τι πας να κάνεις;» και ήξερα ακριβώς τι πρέπει να κάνω. Κοιτούσα τους ηθοποιούς γύρω μου και έλεγα «τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι;», ήταν μαγικό».
Η Παρθένα Χοροζίδου αναφέρθηκε στη συνέχεια της συνέντευξης στο πώς αντιμετωπίζει η ίδια τα αρνητικά σχόλια, αλλά και για το κομμάτι της αυτοπεποίθησης.
«Από μόνη μου, από κόμπλεξ δικό μου, μπορεί να έχω αισθανθεί ότι με κοίταξε κάποιος περίεργα και μίλησε γι’ αυτό. Μπορεί και να μίλησε γι’ αυτό… Πρέπει να είσαι δυνατός μέσα σου. Εμένα μου αρέσω μέρες – μέρες, δεν μου αρέσω πάντα. Είναι μέρες που λες «μακάρι να είχα πέντε κιλά κάτω». Όλοι οι άνθρωποι ξυπνάμε και μπορεί να είμαστε χαρούμενοι με ότι αντικρίζουμε στον καθρέφτη κι άλλες φορές όχι».
Η ηθοποιός δήλωσε χαρακτηριστικά πως δεν μπορεί να κοιμηθεί εάν δεν υπερασπιστεί τον συνάδελφό της όταν χρειαστεί, ενώ αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό των παιδικών της χρόνων, για το οποίο μελλοντικά μετάνιωσε για το πως διαχειρίστηκε την κατάσταση.
«Η αδερφή μου στα μάτια μου ήταν πάντα πολύ γενναία. Κάποια στιγμή την είδα να μαραζώνει χωρίς μου λέει τι γίνεται. Μου λέει ένας κολλητός της φίλος ότι ο τάδε την πειράζει. Επειδή το θάρρος μου να υπερασπιστώ την αδερφή μου και κάθε θύμα υπήρχε μέσα μου πολύ ζεστά, ήθελα αυτό το παιδί να αισθανθεί πόσο άσχημο είναι να φέρεσαι έτσι. Μπήκα στην τάξη και λέω στην αδερφή μου: «Ποιος, Πένυ; Αυτός;». Με κοιτούσε το παιδί. “Έλα, σε παρακαλώ!”, είπα. Είχα το θράσος, που δεν είμαι και καμία θεά, να μπω με τέτοια φόρα και να υπερασπιστώ την αδερφή μου» και συμπλήρωσε:
«Εάν με πληγώσεις σε αποβάλλει το σύστημά μου. Δεν θέλω να εκδικηθώ, δεν χάνω τον χρόνο μου σε τέτοιες σκέψεις, ούτε παλιότερα ούτε τώρα. Δεν είναι θέμα καλοσύνης. Θεωρώ τον εαυτό μου δώρο. Μπορεί να ακουστεί ψωνίστικο, αλλά σου χαρίζομαι, σου ανοίγω τα πακέτα μου, είμαι εδώ μπροστά σου να περάσουμε καλά. Εάν δεν θες να παίξουμε, φεύγουμε. Εάν με έχεις πληγώσει έχεις φύγει, δεν σε βλέπω», δήλωσε.
Η ηθοποιός αποκάλυψε τέλος πως θα επιθυμεί μελλοντικά να φέρει στον κόσμο ένα παιδί: «Δεν έτυχε στη ζωή μου να κάνω ένα παιδί, επειδή δεν θα ήθελα να κάνω μόνη μου ένα παιδάκι, γιατί δεν έχω τα κότσια. Τις παραδέχομαι πολύ αυτές τις γυναίκες που το κάνουν αυτό, αλλά εγώ δεν αισθανόμουν ότι ήμουν έτοιμη. Τώρα που το σκέφτομαι για πολλά πράγματα δεν αισθανόμουν έτοιμη στη ζωή μου και τα έκανα».
