Σε μια εξομολόγηση καρδιάς προχώρησε ο Γιώργος Πάντζας στη συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό «Λοιπόν» και τον δημοσιογράφο Γιώργο Μουλά.
Ο δημοφιλής ηθοποιός αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στη δύσκολη απώλεια της αγαπημένης του μητέρας η οποία και τον βασανίζει ψυχολογικά μέχρι και σήμερα.
Η ζωή σας τώρα πώς είναι;
«Τώρα είμαι συνταξιούχος ηθοποιός. Από το 2007 δεν ξαναέπαιξα στο θέατρο με δική μου απόφαση».
Γενικότερα πιστεύετε πως πρέπει να φεύγουν οι ηθοποιοί από μία ηλικία και μετά;
«Όχι δεν νομίζω γιατί να φεύγουν; Ίσα ίσα που έχουν μεγαλύτερη πείρα, αναγνώριση από το ελληνικό κοινό, γιατί να φεύγουν. Όσο μεγάλος και αν είναι ο ηθοποιός εφόσον είναι ταλαντούχος μπορεί να παίξει. Εγώ σταμάτησα το 2007 γιατί ασχολήθηκα με την πολιτική».
Είχατε κάποια δύσκολη στιγμή να διαχειριστείτε πριν βγείτε στην σκηνή;
«Ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής μου, η μεγαλύτερη αγάπη που ένιωσα και την νιώθω τώρα μαζί με την αγάπη που έχω για την γυναίκα μου τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου, ήταν η αγάπη για την μητέρα μου. Το 1974 μέσα σε 9 μήνες έφυγε από τη ζωή.
Αυτό ήταν το μεγαλύτερο πλήγμα που είχα υποστεί. Άλλαξε η ζωή μου με τον χαμό της. Τότε ήμουν στον θίασο Βλαχοπούλου – Πάντζα στο θέατρο Ρεξ. Την πρώτη μέρα δεν πήγα στο θέατρο αλλά την δεύτερη ημέρα πήγα. Νόμιζα ότι η σκηνή ήταν καράβι και ότι έχει κύμα επάνω. Ήταν τρομερό πλήγμα για εμένα. Τον πόνο αυτόν δεν τον έχω ξεπεράσει μέχρι και σήμερα».