Τη δική της μάχη με τη λευχαιμία δίνει εδώ και χρόνια η Ρεγγίνα Μακέδου. Η χορεύτρια αυτήν την περίοδο βρίσκεται στη διαδικασία της αποκατάστασης, μετά την μεταμόσχευση μυελού των οστών, στην οποία υποβλήθηκε.
Παραμένει στο σπίτι της, ακολουθεί τις οδηγίες των γιατρών και παράλληλα συνεχίζει να μοιράζεται το δύσκολο αυτό ταξίδι με τους διαδικτυακούς της φίλους.
«Τόσα χρόνια έχτιζα και έφυγε όλο»
Το απόγευμα της Παρασκευής (9/9) η ίδια πραγματοποίησε ένα Q&A, απαντώντας σε διάφορες ερωτήσεις των ακολούθων της στο Instagram.
Σε μία από τις αναρτήσεις της, περιέγραψε τις αλλαγές που είδε στο σώμα της, τα κιλά που έχασε και τη γενικότερη αδυναμία που αισθάνεται, μετά τη μεταμόσχευση.
«Έχασα 18 κιλά (μεταξύ μας κάποια έπρεπε), τόσα χρόνια έχτιζα και έφυγε όλο, χέρια, πόδια, μυικότητα μηδέν. Αδυναμία σε βαθμό που δεν το πιστεύω. Βέβαια, όλα θα επανέλθουν με τη διακοπή των φαρμάκων και με δουλειά από μένα», έγραψε χαρακτηριστικά.
Επίσης, σε άλλο story, μίλησε για τη βοήθεια που δέχεται από τη μητέρα της, τονίζοντας ότι δεν ξέρει τι θα έκανε χωρίς εκείνη.
Έγραψε συγκεκριμένα: «Δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς τη μαμά μου. Το «τυχερή» είναι λίγο νομίζω. Από το φαγητό, την καθαριότητα, να με κάνει μπάνιο, να με βγάλει βόλτα, να μου έχει έτοιμα τα χάπια, να με πηγαινοφέρνει στο νοσοκομείο γιατί δεν μπορώ να οδηγήσω. Λέω 100 φορές τη μέρα “μαμααα”».
«Κερδίζετε τη ζωή σας»
Πρόσφατα η Ρεγγίνα Μακέδου μοιράστηκε με τους followers της μερικές φωτογραφίες από το παρελθόν και έδειξε τις αλλαγές στην εμφάνισή της πριν και μετά την περιπέτεια με την υγεία της.
«Σε όλες τις φωτο είναι η ίδια γυναίκα πριν και μετά τις θεραπείες. Δεν έχω φωτο από τώρα αλλά θα βγάλω. Παίρνω πολλά μηνύματα από εσάς που το περνάτε για το σώμα σας. Παλεύει τόσο για να ζήσετε. Μη σας νοιάζουν τα πολλά ή λίγα κιλά, αυτά αλλάζουν. Κερδίζετε τη ζωή σας. Θα σας δείξω κάποια στιγμή πως είμαι και τώρα. Να σας αγαπάτε», έγραψε αρχικά.
Και πρόσθεσε: «Μαλλιά πριν – μετά… πριν και πάλι μετά και με παραμορφωμένο πρόσωπο από το πρήξιμο. Ναι αλλάζεις, ναι, δεν σε αναγνωρίζεις όμως είσαι εσύ. Αγάπη μου σας καταλαβαίνω όλες και όλους. Θα βγουν τα μαλλιά. Θα φύγει το πρήξιμο. Τώρα και εγώ και πολλοί από εσάς έχουμε άλλο να παλέψουμε. Αγαπήστε το σώμα που παλεύει για να ζήσετε, είστε υπέροχοι».
