Η Ζωή Λάσκαρη ήταν μια από τις διασημότερες σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου και το σύμβολο του σεξ τη δεκαετία του εξήντα. Η πορεία της ήταν δύσκολη αλλά εκείνη ήταν δυναμική κι από πολύ μικρή «πήρε» τη ζωή στα χέρια της . Το κορίτσι, που έμελλε να γίνει η μοιραία γυναίκα των ταινιών του κινηματογράφου, βίωσε δύσκολα παιδικά χρόνια καθώς είχε χάσει και τους δυο γονείς της σε πολύ μικρή ηλικία.
«Ήμουν οκτώ μηνών όταν σκότωσαν τον πατέρα μου, στα 24 του, στον εμφύλιο. Η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν επτά χρονών. Η απώλεια των γονιών είναι ένα κενό που δεν αναπληρώνεται ποτέ. Δεν έζησα Χριστούγεννα. Στο σπίτι είχαμε συνέχεια πένθος. Δεν στολίσαμε ποτέ δέντρο. Γι’ αυτό και δεν αγαπώ τα Χριστούγεννα, άλλωστε. Δεν τα έχω βιώσει» είχε δηλώσει σε συνέντευξή της.
Η Ζωή Λάσκαρη γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1942, με το όνομα Ζωή Κουρούκλη και μεγάλωσε με τον παππού και τη γιαγιά της στη Θεσσαλονίκη. Ο Φιλοποίμην Φίνος επέλεξε να αλλάξει το επίθετο της, προκειμένου να μη γίνεται σύγχυση με την πρώτη της ξαδέλφη, Ζωή Κουρούκλη, η οποία ήταν ήδη γνωστή τραγουδίστρια. Το επίθετο «Λάσκαρη» επέλεξε ο Γιάννης Δαλιανίδης από την ονομασία ενός Ιταλού.
Σε ηλικία 15 ετών – ενώ τα χαρτιά έπρεπε να δείχνουν 18 – έλαβε συμμετοχή στα καλλιστεία και κέρδισε τον τίτλο της Σταρ Ελλάς. Έτσι, η ξανθιά καλλονή ταξίδεψε στην Αμερική για το διαγωνισμό «Μις Υφήλιος». Δεν κατάφερε να κερδίσει κάποιο τίτλο αλλά μπόρεσε να διακριθεί στις 15 φιναλίστ.
Η Ζωή έμεινε για λίγο καιρό στην Αμερική και εργάστηκε ως πωλήτρια αλλά και ως μοντέλο καθώς εμφανίστηκε σε διάφορες τηλεοπτικές διαφημίσεις. Το μέλλον της όμως, δεν ήταν εκεί.
Η αρχή της καριέρας
Πίσω στην Ελλάδα, το 1961, σε ηλικία μόλις 17 ετών συναντιέται με τον Φίνος. Εκείνος, την ξεχωρίζει αμέσως, και της ζητά να περάσει δοκιμαστικό για την ταινία «Κατήφορος». Ο Γιάννης Δαλιανίδης ήθελε να πρωταγωνιστήσει στην ταινία η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Η Αλίκη όμως, φοβήθηκε τις τολμηρές σκηνές της ταινίας και αρνήθηκε. Τότε, μεγάλη πρωταγωνίστρια έγινε η Ζωή Λάσκαρη. Η ταινία «Κατήφορος» έκανε μεγάλη επιτυχία και η παίχτηκε ακόμα και στο Μεξικό για 57 εβδομάδες. Ως αποτέλεσμα, ζήτησαν τη Ζωή από το Μεξικό αλλά ο Φίνος αρνήθηκε να την μοιραστεί.
Η επιτυχία μόλις είχε ξεκινήσει. Η ζωή Λάσκαρη καθιερώθηκε ως πρωταγωνίστρια του κινηματογράφου ενώ τα επόμενα χρόνια θα πρωταγωνιστήσει σε όλες τις μεγάλες εισπρακτικές επιτυχίες της Φίνος Φιλμ και θα συνεργαστεί με όλους τους σταρ της εποχής. Μερικές από τις πιο επιτυχημένες της ταινίες ήταν «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Κορίτσια για φίλημα», «Στεφανία», «Οι Θαλασσιές οι χάντρες» και «Μια κυρία στα μπουζούκια».
Μάλιστα, η «Στεφανία» και ο «Κατήφορος» έκαναν μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό, κάνοντας το διεθνή τύπο να «παραμιλά» για το φαινόμενο Ζωή Λάσκαρη. Μια άγνωστη ιστορία για την ταινία «Στεφανία» είναι πως τα γυρίσματα σταμάτησαν από τη χούντα με τη δικαιολογία ότι τα αναμορφωτήρια δεν ήταν όπως τα παρουσίαζαν στην ταινία.
«Η γυναίκα που το είχε γράψει είχε ζήσει σε αναμορφωτήριο, ήταν ανάπηρη και ερχόταν κάθε μέρα στα γυρίσματα και καθόταν και παρακολουθούσε. Δηλαδή, ήταν αληθινή ιστορία η Στεφανία» είχε πει η Λάσκαρη!
Η αγάπη για το θέατρο
Το 1966 ξεκινάει και η μεγάλη της αγάπη για το θέατρο. Το 1970, κάνει την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Αθήνα με το μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη «Μαριχουάνα Στοπ», το οποίο μεταφέρθηκε ένα χρόνο αργότερα στον κινηματογράφο με συμπρωταγωνιστή της τον Τόλη Βοσκόπουλο.
Μερικές θεατρικές της επιτυχίες ήταν: «Ξυπόλητη στο πάρκο» του Νιλ Σάιμον, «Η κυρία του Μαξίμ» του Ζορζ Φεϊντό, «Μις Πέπσι» της Πιερέτ Μπρινό, «Τρελοί για έρωτα» του Σαμ Σέπαρντ, «ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ» του Έντουαρντ Άλμπι, «Ορφέας στον Άδη» του Τένεσι Ουίλιαμς.
Το 1985, ήταν η πρώτη Ελληνίδα που έγινε εξώφυλλο στο «Playboy», κάνοντας γυμνή φωτογράφιση ενώ το 2003 ίδρυσε τη δική της θεατρική σκηνή στον πολυχώρο «Αθηναΐδα» στην Αθήνα.
Το 2013, τιμήθηκε από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, για τη συνολική προσφορά της στον κινηματογράφο. Το 2016 εμφανίστηκε για τελευταία φορά στο θέατρο, στην παράσταση «Νύφη κουράγιο» του Νίκου Μουτσινά.
Η Ζωή Λάσκαρη είχε ασχοληθεί και με την πολιτική ως δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων με τον Δημήτρη Αβραμόπουλου.
Οι μεγάλοι έρωτες
Η Ζωή Λάσκαρη ερωτεύτηκε πολύ. Σύμφωνα ε την ίδια: «Έχω ερωτευτεί πάρα πολλές φορές, έχω κλάψει, έχω συρθεί αν θέλεις κι είμαι γεμάτη και πανευτυχής. Διότι αν δεν ερωτευτείς πολύ έχεις χάσει τη ζωή. Ξέρεις γιατί; Γιατί φοβάσαι να «μπεις μέσα με τα μπούνια». Κι όταν φοβάσαι, τότε άστα να πάνε. Η ζωή είναι δική σου, σου ανήκει και μια φορά ζεις».
Ο πρώτος της έρωτας ήρθε όταν βρισκόταν στην Αμερική. Εκεί, γνώρισε έναν πλούσιο Αμερικανό, τον Μόρις Στερν, και αρραβωνιάστηκαν. Ο έρωτας όμως, δεν κράτησε καθώς εκείνος αποδείχτηκε αλκοολικός και συλλέκτης όπλων. Έτσι, η Ζωή μέσα σε πέντε μέρες γύρισε πίσω στην Ελλάδα με ένα μεγάλο καράβι.
Αργότερα, γνώρισε τον Τόλη Βοσκόπουλο και ο μεγάλος τους έρωτας θα απασχολήσει πάρα πολύ τον Τύπο της εποχής. Το ζευγάρι έμεινε μαζί για 3 χρόνια και αργότερα, παρέμειναν δυο πολύ καλοί φίλοι. Το 1966, η Ζωή Λάσκαρη γνωρίζει τον Πέτρο Κουτουμάνο και ένα χρόνο αργότερα, παντρεύονται. Μαζί απέκτησαν μία κόρη, τη Μάρθα, που είχε παντρευτεί τον Βλάσση Μπονάτσο. Το τέλος του γάμου ήταν άσχημο, με τη Ζωή Λάσκαρη να φεύγει μέσα σε ένα βράδυ από το σπίτι τους.
Η ίδια θα πει αργότερα: «Ο Πέτρος Κουτουμάνος δεν με άφηνε να περνάω πολύ χρόνο με τη Μάρθα. Είχε όλη την οικογένειά του στο σπίτι. Αυτό έκανε κακό και σε μένα και στο παιδί. Δεν μου επέτρεπε ούτε στο πάρκο να πάω μαζί της. Κι όταν χωρίσαμε, πάλι δεν με άφηνε να τη βλέπω. Δεν κατάλαβα ποτέ μου το γιατί. Με έβαζε τιμωρία, λέγοντάς μου “άλλες είκοσι μέρες δεν θα δεις το παιδί”. Του απαντούσα “Δεν κάνεις κακό σε μένα, αλλά στο παιδί”. Γι’ αυτό και όταν έμεινα έγκυος στη Μαρία – Ελένη, είπα στον Αλέξανδρο ότι θα τη μεγαλώσω εγώ. Δεν ήθελα κανέναν άλλο. Με τη Μάρθα ακόμη προσπαθούμε να αναπληρώσουμε εκείνο το κενό. Της έλεγα συχνά ότι όσο δεν μου μιλάει, η απόσταση θα μεγαλώνει και δεν θα υπάρχουν γέφυρες επικοινωνίας».
Ο έρωτας που κράτησε 41 χρόνια
Ο έρωτας της ζωής της όμως, ήταν ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος. Οι δυο τους γνωρίστηκαν και παντρεύτηκαν το 1976 ενώ μαζί απέκτησαν μια κόρη, την Μαρία – Ελένη. Λίγοι γνωρίζουν πως αυτός ο γάμος παραλίγο να μη γίνει ποτέ -ακόμα στο δρόμο για την εκκλησία, στη Σόλωνος, η νύφη άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου για να πηδήξει έξω! Όπως είχε δηλώσει η ίδια η Ζωή στο περιοδικό «Life and Style», «Την ημέρα του γάμου μας, αποφάσισα τελικά να μην πάω στην εκκλησία. Είχα άσχημες εμπειρίες από τον πρώτο μου γάμο και δίστασα. Εάν δεν με έπαιρνε με το ζόρι ο αδελφικός μου φίλος, ο Χρήστος Νομικός, δεν θα παντρευόμουν εκείνη την μέρα…». Έμειναν μαζί μέχρι και το τέλος της ζωής, για 41 ολόκληρα χρόνια.
Η Ζωή Λάσκαρη πέθανε αιφνιδίως στις 18 Αυγούστου 2017 στο εξοχικό της στο Πόρτο Ράφτη.