Η γνωστή επιχειρηματίας, μεταξύ άλλων, μίλησε για την προσωπική της ζωή ενώ αποκάλυψε ότι έχουν υπάρξει στιγμές που την έχουν εκμεταλλευτεί.
Στην ερώτηση αν απολαμβάνει την ευτυχία της εκείνη απάντησε:
«Όχι. Καθόλου. Είχα έναν φίλο αδελφικό, τον έχασα 26 χρόνων.
Όσα χρήματα και να βγάλω, μπορώ να τον φέρω πίσω, έστω για λίγο; Άρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα.
Δένομαι τόσο πολύ με τους ανθρώπους, χέστηκα για τα λεφτά. Το σπίτι μου στο Ντράφι, το χαρίζω, δεν με απασχολεί. Οι άλλοι χαίρονται τα «προνόμιά» μου περισσότερο».
Πως αντιμετώπιζει ο κόσμος τη βοήθεια που τους προσφέρει; Νιώθει οτι την έχουν εκμεταλλευτεί;
«Από τα εκατό τηλέφωνα ή μηνύματα τα πενήντα είναι για να μου ζητήσουν βοήθεια. Να τους πληρώσω το ενοίκιο, τη ΔΕΗ, τα φροντιστήρια.
Παίρνω τον οικονομικό μου διευθυντή και του λέω «βάλε, μωρέ, εκεί αυτά τα λεφτά».
Ώρες ώρες νιώθω πολύ βλάκας. Τους δίνεις χίλια ευρώ και σου λένε «δεν μου φτάνουν».
Και εκεί οι συνεργάτες μου με σταματάνε, γιατί βλέπουν ότι υπάρχουν και κάποιοι απατεώνες. Κάποιοι γίνονται απαιτητικοί, τους βοηθάς για ένα διάστημα και μετά σου λένε με επιτακτικό ύφος «πότε θα στείλεις τα λεφτά μου;».
Ο πνευματικός μου μου λέει όμως «κάνε εσύ το καλό και δεν πειράζει». Ο πατέρας Αντώνιος από την Κιβωτό με ρώτησε τις προάλλες «γιατί δίνεις το σπίτι σου;». «Γιατί όχι;» του απάντησα.
«Μαζί μου θα τα πάρω όταν φύγω από τη ζωή;». Και μου είπε τότε: «Μαζί σου θα τα πάρεις. Γιατί ό,τι δίνεις σε αυτή τη ζωή αυτά σε περιμένουν μετά».
Πραγματικά δικά σου είναι αυτά που χαρίζεις.
Και στη δουλειά μου το εισπράττω αυτό. Δίνω bonus στα παιδιά μου και μου φέρνουν δώρα, ό,τι έχει ο καθένας. Ένα βάζο ελιές, ένα πακέτο χαμομήλι…
Τι της λείπει περισσότερο αυτόν τον καιρό;
Θέλω να ερωτευτώ τόσο πολύ! Να βάλω τον έρωτα πάνω και από τη La Vie en Rose. Είμαι χορτασμένη, αλλά έχω ανάγκη να ζήσω κάτι πρωτόγνωρο.
Να μην ξυπνάω 5.00 το πρωί την κολλητή μου και συνεργάτιδά μου και να της λέω «πάμε να φτιάξουμε μια συνταγή που οραματίστηκα».
Εκείνη την ώρα καλό είναι να κάνουμε άλλα πράγματα, όχι να φτιάχνουμε κρέμες.
Αναπολώ την οικογένεια αλλά δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη. Είμαι δέσμια του παρελθόντος. Για να το ξεπεράσω, πρέπει να έρθει κάτι πιο δυνατό.
Θα ξαναφορούσε νυφικό;
‘Εχω δει να παντρεύομαι στον ύπνο μου πολλές φορές.
Αφού τώρα βαφτίζω ένα παιδάκι και η μαμά του μου έλεγε «κοίτα μην έρθεις στην εκκλησία με νυφικό». Εγώ τον γάμο δεν τον έζησα, δεν νιώθω ότι έχω παντρευτεί.
