Έναν μήνα πριν, με δάκρυα στα μάτια, η Αντζελίνα Τζολί απηύθυνε ομιλία στο Κογκρέσο για την επανέγκριση νομοσχεδίου για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών
Την Τετάρτη, η διάσημη ηθοποιός, σκηνοθέτης Αντζελίνα Τζολί και ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες βρέθηκε στον Λευκό Οίκο, χαμογελαστή και λαμπερή, για να γιορτάσει την επανέγκριση του νόμου για εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, που υπέγραψε ο πρόεδρος Μπάιντεν.
Η Αντζελίνα Τζολί, η οποία υποστηρίζει ένθερμα τη νομοθεσία αυτή και την επανέγκρισή της, βρέθηκε στη σχετική εκδήλωση και χειροκρότησε τον Αμερικανό πρόεδρο όταν μπήκε στην ανατολική αίθουσα του Λευκού Οίκου για την υπογραφή του νομοσχεδίου.
«Το γεγονός είναι ότι δεν ήταν πολύ καιρό πριν, όταν αυτή η χώρα δεν ήθελε να μιλήσει για τη βία κατά των γυναικών, πόσο μάλλον να τη χαρακτηρίσει εθνική επιδημία, κάτι που η κυβέρνηση έπρεπε να αντιμετωπίσει. Ως κοινωνία, κυριολεκτικά κάναμε τα στραβά μάτια», είπε ο Μπάιντεν.
Σημειώνεται ότι πρόκειται για νόμο της δεκαετίας του ’90 που επεκτείνει την προστασία για τα θύματα ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής βίας. Ο νόμος είχε λήξει το 2019 λόγω της ρεπουμπλικανικής αντιπολίτευσης.
Η ομιλία της Τζολί τον Φεβρουάριο στο Κογκρέσο
Η Τζολί στην ομιλία της στο αμερικανικό Κογκρέσο τον Φεβρουάριο είχε πει τα εξής:
«Όταν στέκομαι εδώ, στο κέντρο της δύναμης του έθνους μας, μπορώ να σκεφτώ μόνον όλους όσοι έχουν νιώσει ανίσχυροι από τους καταχραστές τους, από ένα σύστημα που απέτυχε να τους προστατεύσει. Γονείς των οποίων τα παιδιά δολοφονήθηκαν από έναν κακοποιητικό σύντροφο, γυναίκες που υφίστανται ενδοοικογενειακή βία και που δεν έχουν γίνει πιστευτές, παιδιά που έχουν υποστεί τραύμα καθώς αλλάζει η ζωή τους και μετατραυματικό στρες στα χέρια των πιο κοντινών τους ανθρώπων».
Η Τζολί κάλεσε τον Φεβρουάριο τους γερουσιαστές των ΗΠΑ να περάσουν τον νόμο και είπε: «Επαναλαμβάνω ότι αυτή είναι μία από τις πιο σημαντικές ψήφους που θα ρίξετε φέτος στη Γερουσία. Όταν υπάρχει σιωπή από ένα Κογκρέσο που είναι πολύ απασχολημένο για να ανανεώσει το νόμο για τη βία κατά των γυναικών για μία δεκαετία, ενισχύει αυτή την αίσθηση αναξιότητας. Σκέφτεσαι: ”υποθέτω ότι ο θύτης μου έχει δίκιο, υποθέτω ότι δεν αξίζω και πολύ”».
