Η Μαρία Τζομπανάκη σε συνέντευξή της μίλησε για τις δύσκολες στιγμές που έζησε με τις απώλειες στην οικογένειά της. «Έφυγαν οι γονείς μου και το αποδέχθηκα, αν και ήταν πολύ σκληρό. Η μητέρα μου πέθανε πολύ νωρίς και ξαφνικά από καρδιά, υποφέραμε όλοι, τραυματίστηκα με από τον πόνο. Ο πατέρας μου έφυγε δώδεκα χρόνια αργότερα και ήταν εξίσου επώδυνο. Έχασα το μέντορα μου, τον αγαπημένο μου άνθρωπο. Άντεξα όμως και τα δύο τραυματικά αυτά γεγονότα.
Πριν από τέσσερα χρόνια, έχασα την πρώτη μου εξαδέλφη, τη μοναδική από την πλευρά της μητέρας μου. Ήταν συνομήλικη μου, ήμαστε ομογάλακτες, μεγαλώσαμε μαζί. Η μητέρα μου επειδή δεν είχε γάλα η αδελφή της, είχε από τη μία πλευρά εμένα και από την άλλη την εξαδέλφη μου, τη Βαγγελιώ. Εκείνη ήταν κατάξανθη, εγώ μελαχρινή. Μεγαλώσαμε σαν να ήμαστε δίδυμες, η μία ένιωθε την άλλη.
Η Βαγγελιώ έφυγε και πήρε μαζί της αυτά που κανείς άλλος δεν ξέρει για μένα, ήταν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Ενώ ήμουν δίπλα της, μπόρεσα να της κλείσω τα μάτια, να τη στολίσω, να την αποχαιρετήσω, να γίνει ό,τι βοηθά την ψυχή του ανθρώπου να μαλακώσει στο πένθος, ήταν τόσο μεγάλο το σοκ που είχα περάσει που, έπειτα από την κηδεία της, ήμουν μια άλλη.
Εκεί συνειδητοποίησα πραγματικά ότι σήμερα είμαστε εδώ και το επόμενο δευτερόλεπτο δεν είμαστε. Ακόμη μου λείπει πολύ. Ήμουν λίγο θυμωμένη μαζί της. Πήγαινα στον τάφο της και της έλεγα: «Γιατί με κορόιδεψες και έφυγες; Δεν είχαμε πει ότι θα γεράσουμε μαζί;», είπε η ηθοποιός στο περιοδικό «Hello».