Ο Παναγιώτης Πετράκης μίλησε ανοιχτά για την πορεία του στην τηλεόραση, την πίστη του, αλλά και τους φόβους του, αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές της επαγγελματικής και προσωπικής του ζωής. Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε στην εκπομπή «Καλημέρα είπαμε;» της ΕΡΤ και εξήγησε, αρχικά, πως η τηλεόραση δεν αποτελεί πλέον μέρος της καθημερινότητάς του.
«Δεν γίνεται κάτι τηλεοπτικά, με έχει αφήσει η τηλεόραση στην ησυχία μου, την έχω αφήσει κι εγώ στην ησυχία της. Δεν έχω προτάσεις», ανέφερε, παραδεχόμενος πως σε μεγάλο βαθμό ευθύνεται ο ίδιος. «Είμαι ο μεγαλύτερος εχθρός του εαυτού μου μπορώ να σου πω. Από την άποψη ότι δεν κυνηγάω καθόλου τη δουλειά μου. Έχω μια λανθασμένη αίσθηση αξιοπρέπειας και ντροπής», είπε χαρακτηριστικά.
Ο ηθοποιός στάθηκε ιδιαίτερα στη σημασία που έχει η πίστη για εκείνον, περιγράφοντάς τη ως τη μοναδική σταθερά του. «Η πίστη είναι η μόνη μου σταθερά, αυτό που με κρατάει να ελπίζω, να νιώθω ότι αυτή η ζωή έχει νόημα. Με έχει σώσει πολλές φορές από τα σκοτάδια», δήλωσε.
Στη συνέχεια, αποκάλυψε πως δεν επιθυμούσε να συμμετάσχει στο J2US, αλλά πιέστηκε από το κανάλι. «Δεν ήθελα να πάω στο J2US, το κανάλι με πίεσε να συμμετάσχω. Μου είπαν “το κανάλι θέλει να το κάνεις”», σημείωσε, τονίζοντας πως δεν θα το ξαναέκανε. «Δεν θα ξαναπήγαινα, τα ίδια θα κάνω; Εγώ πάντα τραγουδούσα, πάντα είχα το ένα πόδι στο τραγούδι και το άλλο στο θέατρο. Οπότε σκεφτόμουν τι να πάω εγώ να κάνω σαν μαθητευόμενος, αφού ξέρω να τραγουδάω. Από την άλλη, μπορεί και να μου έκανε καλό».
Παράλληλα, μίλησε για την τραπ μουσική που ακούγεται ιδιαίτερα σήμερα, κυρίως στις νέες ηλικίες εκφράζοντας τη διαφωνία του. «Αυτά που έχω ακούσει από αυτοκίνητα που περνάνε από δίπλα μου στη διαπασών δεν μπορώ να πω ότι με τραβάνε σαν άνθρωπο και κυρίως, τα νοήματα που ακούω να περνάνε μέσα από αυτή τη μουσική, ενός άκρατου υλισμού», είπε, εξηγώντας τι τον προβληματίζει. «Ουσιαστικά ισχύει ο νόμος του δυνατότερου, η υποτίμηση του γυναικείου φύλου, η προώθηση της παραβατικής συμπεριφοράς και ότι με αυτού του είδους τη συμπεριφορά θα πετύχεις. Το να κάνει πλύση εγκεφάλου στους νέους ότι αυτές είναι οι αρετές της ζωής κι ότι για αυτές πρέπει να παλέψεις, είναι σαφώς επικίνδυνο».
Ο ηθοποιός αναφέρθηκε στην εμπειρία του από τη συνεργασία του με τη Νατάσα Θεοδωρίδου και τη Μαρινέλλα στον Βοτανικό, εξηγώντας γιατί δεν του ταιριάζει αυτό το είδος διασκέδασης. «Τραγούδησα μια φορά στα μπουζούκια υπό τις καλύτερες δυνατές συνθήκες. Τραγούδησα στον Βοτανικό με Νατάσα Θεοδωρίδου και Μαρινέλλα. Δεν είναι ο χώρος μου. Δεν μπορούσα να επικοινωνήσω. Έχω συνηθίσει σε μικρότερους χώρους που νιώθω ότι γινόμαστε όλοι μια παρέα. Εκεί ένιωθα ότι είμαι εγώ εδώ κι ο άλλος παραπέρα. Ασφυκτιούσα κι ας ήταν δέλεαρ τα χρήματα».
Μιλώντας για τις επαγγελματικές του επιλογές, ανέφερε πως έχει μετανιώσει για κάποιες ερμηνείες του. «Υπάρχουν στιγμές που έχω μετανιώσει για το πώς παίζω. Για τα “Παιδιά της γειτονιάς”. Τα είχα κάνει χάλια», σχολίασε.
Αναφέρθηκε επίσης, σε περιστατικά κακοποιητικής συμπεριφοράς που έχει παρατηρήσει, δηλώνοντας πως μετανιώνει που δεν πήρε θέση. «Δεν έχω δεχτεί κακοποιητική συμπεριφορά, αλλά έχω βρεθεί σε δουλειές που δέχονται άλλα άτομα κακοποιητικές συμπεριφορές. Και πλέον, μετανιώνω για το ότι δεν έκανα κάτι γι’ αυτό. Έκανα την πάπια για να γίνει η δουλειά και παρηγορούσα μετά τους συναδέλφους μου. Δεν πάτησα όμως, πόδι εκείνη τη στιγμή να πω “εσύ αυτό γιατί το έκανες;”».
Τέλος, μίλησε για τους φόβους που έχει όσο περνούν τα χρόνια. «Δύο πράγματα με φοβίζουν στο πέρασμα του χρόνου, η απώλεια των αγαπημένων μου προσώπων και η απώλεια των κινητικών μου ικανοτήτων», ανέφερε.