Στον Νίκο Γεωργιάδη και το περιοδικό ΟΚ! μίλησε η Βάνα Μπάρμπα.
Η αγαπημένη ηθοποιός μίλησε για τη μητρότητα, για τη σχέση της με τη μητέρα της ενώ αναφέρθηκε στην κακοποίηση μέσα από μία δική της σοκαριστική εμπειρία.
Και τι να κάνουν όλες οι διάσημες, να μη γίνονται μάνες;
Να κρατάνε την οικογένειά τους. Δεν διαλύεις τη σχέση σου, ακόμα και αν είναι μέτρια, ακόμα και αν πονάς. Ό,τι και να γίνει, δεν φεύγεις, δεν μένεις μόνη, δεν μεγαλώνεις ένα παιδί μόνη. Τα παιδιά δεν φταίνε να μεγαλώνουν σε διαλυμέ νες οικογένειες επειδή εμείς παίρνουμε το καπελάκι μας και φεύγουμε.
Από την άλλη όμως, Βάνα, βλέπεις καθημερινά γυναίκες να καταλήγουν στα νοσοκομεία κακοποιημένες από τους άντρες τους. Δεν είναι απλό το θέμα.
Προφανώς και δεν μιλάω για ακραίες κακοποιητικές καταστάσεις. Εμείς δεν ανεχόμασταν κανέναν, έβγαινα με παντιέρα αρσενικό και θηλυκό μαζί. Είχα πρότυπο τη Μαρινέλλα. «Κράτα το παιδί» μου είχε πει όταν είχα μείνει έγκυος και δεν ήξερα τι να κάνω. «Θα είσαι άντρας και γυναίκα. Εγώ έκανα το παι δί μου και είμαι ευτυχισμένη». Εκείνη τα κατάφερε γιατί είναι άλλος χαρακτήρας. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος της υπερβολής. Δεν γίνεται να τα θέλουμε όλα, δημιουργούμε άθελά μας προβλήματα στα παιδιά μας. Δεν είναι ότι δεν δώσαμε αγάπη, ξέραμε όμως πώς να τη δώσουμε; Ρώτησα την κόρη μου αν ήθελε να είναι εξώφυλλο στο Down Τown από την ημέρα που γεννήθηκε; Είμαι πολύ ευτυχισμένη που έγινα μητέρα, δεν ξέρω όμως αν ήμουν σωστή απέναντι στο παιδί μου. Άσε το δικό μου το παιδί, σε όποιο παιδί, γενικότερα, τόσα έχουμε δει και εδώ και στο Χόλιγουντ. Μέχρι και το όνομά τους αλλάζουν τα παιδιά για να ξεφύγουν από τους γονείς τους.
Βάνα Μπάρμπα: «Οι άνθρωποι που είμαστε στα φώτα της δημοσιότητας δεν είμαστε για οικογένεια»
Σκέφτηκες ποτέ να της χαρίσεις ένα αδελφάκι;
Είσαι με τα καλά σου; Μόνο αν είχα μια σταθερή σχέση. Δεν ξανακάνου με τα ίδια λάθη. Τα παιδιά θέλουν οι κογένεια, θέλουν μητέρα και πατέρα. Εγώ μέσα από το παιδί μου έμαθα τι θα πει αγάπη, έμαθα τι θα πει θυσία, τα παράτησα όλα για να τη μεγαλώσω. Δεν είναι όμως λύση το να τα παρατάς όλα. Για μένα θα έπρεπε να υπάρχει ένα σχολείο γονιών. Είναι όλοι ικανοί να μεγαλώσουν παιδιά; Όχι. Όπως δεν μπορεί να γίνεται ένας διάσημος γονέας, έτσι δεν μπορεί και κάποιος που δεν έχει στον ήλιο μοίρα, να είναι ανα σφάλιστος και να μην μπορεί να πάει το παιδί του ούτε στον γιατρό. Βλέπεις τώρα πολλές κακομαθημένες μητέρες που λένε «χώρισα γιατί δεν μου έκανε τα χατίρια». Τα καινούρια παιδιά μεγα λώνουν μόνα τους.
Σου ξαναλέω όμως ότι υπάρχει η κακοποίηση στις σχέσεις, που δεν είναι απαραίτητα σωματική αλλά και λεκτική.
Μπορεί σε σένα να μην το έχει τολμήσει κανείς… Κάνεις λάθος. Έχω ζήσει την κακοποίηση μικρή, στα 19 μου, από έντονη ζήλια. Επειδή με κοιτούσαν κόντεψε να με σκοτώσει, παραλίγο να βγω νεκρή από τα χέρια του. Πήγε να με πνίξει με το μαξιλάρι, πνιγόμουν, δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Ακόμα έχω τραύμα από αυτό, πας να βάλεις ένα μαξιλάρι δίπλα μου και τρομάζω. Στα 19 μου όμως δεν καταλάβαινα πόσο σοβαρό ήταν αυτό που δεχόμουν. Όλοι τα έχουμε περάσει αυτά.
Η δική σου μητέρα, που έφυγε τον Μάιο από τη ζωή, ήταν μια καλή μάνα;
Ήταν μια σκληρή μάνα. Καλύτερα όμως να είναι σκληροί οι γονείς παρά να τα δίνουν όλα χωρίς όρια. Κάνοντας ψυχοθεραπεία τα τελευταία τρία χρόνια έμαθα να βάζω όρια στις σχέσεις μου, δεν ήξερα πώς να το κάνω αυτό.
