Η Παναγιώτα Βλαντή βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή Πρωίαν σε είδον σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη και μίλησε για τη ζωή και την προσωπικότητα της, την επιτυχία της σειράς ”Μαύρα Μεσάνυχτα” και τον γάμο της.
Αναφερόμενη στη ζωή και την προσωπικότητα της, είπε:
«Ο φόβος της σκηνής δεν φεύγει ποτέ, ακόμα τον νιώθω. Κάθε φορά σε μια παράσταση όταν είναι να βγω, τα πρώτα δευτερόλεπτα λίγο το πιγουνάκι τρέμει. Το πρώτο ποίημα που είπα στο σχολείο ήταν καταστροφή, έκλαιγα και έδωσα το μικρόφωνο στη συμμαθήτρια μου.
Στο σχολείο μου έδιναν θεατρικό και στις πρόβες το άφηνα. Μια παράσταση κατάφερα που είχε ένα λυγμό ο ρόλος μου. Έκανα μεγάλη προσπάθεια να ξεπεράσω τη συστολή μου, μίλαγα σε κάποιον και κοκκίνιζα. Ακόμα και τώρα είμαι ντροπαλή, στις οντισιόν πήγαινα χάλια, μάλλον το πάλεψα γιατί είχα πολύ πείσμα. Στις ακροάσεις αν με βάλεις τώρα δεν είμαι πολύ καλή».
«Στα social media κάνω πολλά ποστ αλλά δεν κάνω πολλά βιντεάκια. Θαυμάζω τους ηθοποιούς που κάνουν τη δουλειά του παρουσιαστή. Μου είχε προταθεί να γίνω παρουσιάστρια, μακάρι να μπορούσα αλλά έχω μεγάλη συστολή σε αυτό. Γιατί πρέπει να είσαι εσύ και όχι ο ρόλος».
«Το μόνο που ήθελα ήταν να μην μαθευτεί ο γάμος μου πριν»
Για την επιτυχία της σειράς ”Μαύρα Μεσάνυχτα” και το γάμο της, είπε:
«Ο ρόλος μου στα ”Μαύρα μεσάνυχτα” ήταν λίγο ”juicy” για αυτό είχε επιτυχία. Ήταν μια δύσκολη περίοδος γιατί δουλεύαμε πολύ, δεν καταλάβαμε τίποτα. Αργότερα στις επαναλήψεις συνειδητοποίησα την επιτυχία της σειράς αλλά και αργότερα στις διακοπές. Στις διακοπές πήρα ωραία δώρα, πεσκέσια. Είναι ωραίο να παίζεις κάτι διαφορετικό από αυτό που είσαι».
«Στην δουλειά μας είχα πρόβλημα με την εμφάνιση μου ότι, η ”ωραία” δεν θα είναι και καλή. Είναι λίγο δύσπιστοι οι άνθρωποι, δεν μου έλεγαν αλλά το έβλεπα και το ένιωθα. Είναι διαβατήριο η ομορφιά αλλά έχει αγώνα μπροστά σου να αποδείξεις πράγματα. Δεν με ταλαιπώρησε ποτέ η αναγνωρισιμότητα όμως ήμουν ”κούλ”.
Το μόνο που ήθελα ήταν να μην μαθευτεί ο γάμος μου πριν, αλλά μετά. Ήθελα να πω εγώ ότι παντρεύτηκα. Είχαμε λίγους καλεσμένους περίπου τριάντα άτομα. Δεν ήμουν ποτέ υπέρ ή κατά του γάμου απλώς η συγκεκριμένη γνωριμία με έκανε να θέλω και το γάμο».