Η Άντζελα Δημητρίου μίλησε για τη ζωή της, την καριέρα της και όλες τις φορές που την πλήγωσαν οι δικοί της άνθρωποι.
Η τραγουδίστρια ήταν καλεσμένη στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» και αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στη ρήξη με την κόρη της, Όλγα Κιουρτσάκη, που έλαβε μεγάλες διαστάσεις, αλλά και στη σχέση της με τον γιο της, ο οποίος για χρόνια νόμιζε πως η Άντζελα Δημητρίου είναι ξαδέρφη και όχι μητέρα του.
Αρχικά, η τραγουδίστρια είπε: «Δεν θέλω η Άντζελα κάποια στιγμή να πει, “τι έκανα; Έδωσα αυτό, κι εκείνο, πάρτε και εκείνο και εγώ τι κάνω; Να πεθάνω; Όχι. Θέλω να ‘ναι καλά, μαζί με τον άντρα και το παιδάκι της, κι αν χρειαστεί κάτι που μπορώ να συνεισφέρω, ευχαρίστως».
Για το πώς αποκάλυψε στον γιο της ότι δεν είναι ξαδέρφια, η Άντζελα Δημητρίου είπε: «Ο γιος μου έβαλε μυαλό, δουλεύει στη Γερμανία. Για πολύ καιρό νόμιζε ότι ήμουν ξαδέρφη του. Αυτό έγινε από τη μητέρα μυ γιατί έδωσε τον Βαγγέλη στη θεία μου γιατί δεν έκανε παιδιά. Εγώ ήμουν μικρή, κάποια στιγμή έφυγε από τη ζωή η θεία μου και τον πήρα τηλέφωνο. Του το είπα σαν παραμύθι. Του λέω “η μάνα σου δεν πέθανε, είμαι εγώ η μάνα σου”. Παθαίνει σοκ μένει στην καρέκλα. Το ίδιο και η Όλγα που έλεγε “μαμά να μου κάνεις ένα αδερφάκι”. Πέρασα πάρα πολλά αλλά τους έκανα καλό. Η μάνα είναι η Αγγελική. Η Άντζελα Δημητρίου είναι στη δουλειά της».
Με ιδιαίτερη φόρτιση, είπε μετά: «Δεν επιτρέπεται να κάθεσαι και να κατηγορείς της μάνα σου. Ποτέ, ποτέ όμως ούτε σήκωσα χέρι στη μάνα μου, ούτε τη χτύπησα, ούτε της αντιμίλησα, ήμουν πάντα στο πλευρό της μέχρι να βγει η ψυχή της στο κρεβάτι».
Τέλος, με παράπονο η Άντζελα Δημητρίου δήλωσε: «Με εκμεταλλεύτηκαν, είναι μεγάλη στενοχώρια».
Η ίδια αναφέρθηκε στη μητέρα της η οποία έφυγε από τη ζωή πριν από μερικές εβδομάδες. Η αγαπημένη λαϊκή τραγουδίστρια λύγισε στον αέρα του ΑΝΤ1 μιλώντας για τη μητέρα της.
Συγκλονίζει η Άντζελα Δημητρίου: «Είχα φτάσει σε σημείο να μην έχω παπούτσια. Έβαζα εφημερίδα»
«Αυτό που μου έμεινε από τη μητέρα μου είναι το δαχτυλίδι της και δε θα το βγάλω ποτέ. Είναι η προστασία μου! Ήταν μια γυναίκα που δυναμική, που έμπαινε μπροστά σε όλα, ήθελε να είναι καλά τα παιδιά της. Μεγάλωσε την κόρη μου επειδή λόγω δουλειάς δεν μπορούσα να προσφέρω την παρουσία μου. Ξέρεις τι μου έλεγε μέχρι πριν από ένα μήνα; Δύομιση χρόνια την είχα σε ένα κρεβάτι, δεν περπατούσα. Μέρα με τη μέρα που την έβλεπα στεναχωριόμουν γιατί ξέχασα τη μάνα μου που ήταν δυναμική. Μου πιάνει το χέρι και μου λέει “θέλω να προσέχεις τον εαυτό σου. Να βρεις έναν άνθρωπο να φτιάξεις τη ζωή σου γιατί στο τέλος θα μείνεις μόνη σου. Δε θέλω να είσαι μόνη σου”. Είμαι μόνη μου 6 ολόκληρα χρόνια γιατί κουράστηκα, αγανάκτησα, περίμενα αλλιώς να έρθει η ζωή μου και αλλιώς ήρθε. Είχα έρωτες, αγάπη, ζήλια, μίσος. Είχα πάρα πολλά αλλά περίμενα ότι κάποια στιγμή θα ηρεμήσουν τα πράγματα και θα είχα έναν άνθρωπο να περάσω κάποιες ώρες μετά τη δουλειά. Ο απόηχος που σου αφήνουν είναι ένα χειροκρότημα αλλά όταν μένεις μόνη σου στο σπίτι ποιος με ακούει; Είναι δύσκολο στη σημερινή εποχή να έχω έναν σύντροφο. Όσο πιο μεγάλο είναι το όνομά σου, τόσο πιο πολύ είναι το βάρος. Ή θα βρεις έναν άνδρα που είναι δυνατός και να μη ζηλεύει και να σε προστατεύει. Όχι ζήλια, όχι υποκρισία, όχι ψέματα!
Ο άντρας της ζωής μου είμαι εγώ! Όταν πήγαινα να βγάλω προς τα έξω και να πω ότι “αυτός είναι ο άντρας μου και ο σύντροφός μου” και ξεχνούσαν τον ρόλο τους ότι είναι άντρες και νόμιζαν ότι είναι η Άντζελα Δημητρίου. Στο σπίτι μου θέλω να είμαι η Αγγελική που μαγειρεύει και όταν πάω στη δουλειά είμαι άλλη. Αυτός είναι ο ρόλος μου! Ο ρόλος της καλής μάνας, της καλής συντρόφου και ο ρόλος της δουλειάς μου. Η δουλειά μου είναι αλλιώς, δεν μπορώ να είμαι το ίδιο!
Το έχω ξαναπεί και θα το λέω μέχρι να πεθάνω. Ο άντρας της ζωής μου ήταν αυτός που με γαλούχησε μικρή, ο Θωμάς Παπαδόπουλος. Ήταν αυτός που με έφτιαξε, με έκανε γυναίκα, με έμαθε να παίρνω το πιρούνι και το μαχαίρι, να παίρνω το νερό, με έμαθε να ντύνομαι, το πώς να μιλάω. Είμαι πολύ υπερήφανη για ό,τι έχω κάνει! Θα ήθελα πολύ να σπουδάσω. Όπως στα 60 μου χρόνια ξεκίνησα να κάνω φωνητική που δεν είχα κάνει ποτέ. Μετά από μια επέμβαση στις φωνητικές χορδές! Έκανα από την αρχή μαθήματα φωνητικής, από το άλφα μέχρι να φτάσω στο ωμέγα.
Για τρεις μήνες δεν μιλούσα, μόνο έγραφα. Και όταν πήγα στην Έλενα Πατρόκλου της είπα “δεν μπορώ να τραγουδήσω”. Την ώρα που είπα “Αλήτη, δίχως αγάπη” κόβεται η φωνή μου! Και μου είπε “Δεν είναι τίποτα αυτό. Θα συνέλθει η φωνή σου και θα είναι όλα μια χαρά”. Την ευχαριστώ από την καρδιά μου για αυτό που μου έκανε και τώρα είμαι τελείως διαφορετική!».