Ο Δημήτρης Αλεξανδρής σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα “Real News” μίλησε για όλη την διαδρομή του στην τηλεόραση και το θέατρο.
Ο ηθοποιός αναφέρθηκε σε πολλές τηλεοπτικές δουλειές που έχει κάνει στο παρελθόν με μία από τις κορυφαίες αυτή της σειράς “Λόγω τιμής” που στα τέλη της δεκαετίας του ’90 είχε κάνει τεράστια επιτυχία. Τι έφταιξε και το remake δεν πήγε καλά;
Πάμε πίσω στο 1996-1997 για να θυμηθούμε το «Λόγω τιμής», το οποίο παρακολουθούσε σχεδόν όλη η Ελλάδα;
Η αλήθεια είναι ότι έκανε παρέα σε πάρα πολύ κόσμο και σίγουρα αυτό ήταν μια επιτυχία όλων μας.
Δείτε επίσης: Δημήτρης Αλεξανδρής: «Εμείς είμαστε μια γενιά πολύ τυχερή, η επιτυχία ήρθε πολύ γρήγορα»
Ωστόσο, το 2019, στο remake, δεν έκανε την αναμενόμενη τηλεθέαση
Όχι, δεν πήγε καθόλου καλά… Είναι από αυτά που μας ξάφνιασαν όλους γιατί το πρώτο feedback που είχαμε πάρει ήταν υπερβολικά θετικό, πριν καν ξεκινήσει, από ένα τρέιλερ. Στο δεύτερο είχαμε κάνει 12 επεισόδια μόνο. Ήταν και εβδομαδιαίο. Με την προοπτική βέβαια να συνεχίσουμε να κάνουμε τρεις κύκλους από 12 επεισόδια. Τα νούμερα στο κανάλι ήταν απογοητευτικά, οπότε κι εμείς δεν θέλαμε να συνεχίσουμε από ένα σημείο και μετά. Αυτή η δουλειά έγινε επειδή πιστεύαμε ότι αυτή η παρέα μπορεί να πει κι άλλες ιστορίες σε μια άλλη χρονική στιγμή. Κοίτα, τα περισσότερα πράγματα που κάνουμε είναι αποτυχίες. Όση δουλειά κι αν ρίξεις όση προσπάθεια, τα πράγματα, για κάποιο λόγο, δεν λειτουργούν.
Όχι μόνο στην υποκριτική…
Όχι, αλλά το επάγγελμα της υποκριτικής έχει μεγαλύτερα ρίσκα. Δεν είναι όπως ένας αθλητής, ο οποίος πρέπει να τρέξει συγκεκριμένα δευτερόλεπτα για να μπει σε έναν προκριματικό ή να πάρει ένα μετάλλιο. Στην υποκριτική θα κάνεις την προπόνησή σου, θα διαβάσεις αλλά το τι θα λειτουργήσει ή όχι είναι σχετικό και δύσκολα μπορείς να το εντοπίσεις. Ξεκινώντας μια δουλειά, θέλουμε να έχει απήχηση στον κόσμο, αλλά δεν υπάρχει συνταγή.
Και όταν δεν πετύχει, πώς θωρακίζεσαι;
Εμείς είμαστε μια γενιά ηθοποιών που στην αρχή μας έτυχαν πολλά καλά. Έχοντας δουλέψει πάρα πολύ στο θέατρο και έχοντας κάνει δουλειές τις οποίες πίστεψα πάρα πολύ και δεν λειτούργησαν, συνειδητοποίησα και κατάλαβα κάποια πράγματα… Το συνειδητοποιώ ακόμη και για δουλειές που πηγαίνω ως θεατής και αναρωτιέμαι «αυτή η παράσταση γιατί δεν είναι γεμάτη;» ή βλέπω άλλες και λέω «αυτή η παράσταση γιατί είναι γεμάτη;». Θέλω να πω ότι, έχοντας διανύσει μια πορεία 30 χρόνων, τολμώ να πω ότι το 80% των παραστάσεων που έχω κάνει, όσο και αν τις αγάπησα, όσο κι αν δουλέψαμε, δεν πήγαν καλά.
Είναι προς τιμήν σου που το λες
Μα, είναι μια πραγματικότητα.
