Καλεσμένος στην εκπομπή, Καλύτερα Αργά, βρέθηκε ο Νίκος Ψαρράς και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην οικογένειά του, το θέατρο και τις κακοποιητικές συμπεριφορές.
«Δεν ξέρω αν υπάρχει κεραυνοβόλος έρωτας αλλά όταν είδα τη γυναίκα μου, σκόνταψε, γέλασα, κοκκίνησε στο Εθνικό Θέατρο και η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν “θα μπορούσε να είναι η μητέρα του παιδιού μου;”. Ενώ ήμουν κατά του γάμου, δεν το σκεφτόμουν καν. Η γυναίκα μου είναι ντροπαλή και μου αρέσει πολύ. Δεν πρέπει να είμαστε 100% ίδιοι με τον άνθρωπό μας. Είμαι εξωστρεφής, αυτά που σκέφτομαι τα λέω. Η γυναίκα μου έχει φοβερό χιούμορ, έχει μια τρέλα που δεν ήξερα όταν την πρωτοείδα. Έχει ταλέντα, είναι φιλόλογος, σκηνοθετεί, έχει δουλέψει στη Γερμανία, της αρέσει πολύ το γράψιμο και αυτή την περίοδο δουλεύει πάνω σε κάτι δικό της. Πρέπει να τον θαυμάζεις τον σύντροφό σου. Αν δεν υπάρχει θαυμασμός και μόνο γκρίνια…
Δεν ξέρω τι γίνεται στα 7 χρόνια φαγούρας, εμείς ούτε καν τα καταλάβαμε. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει συνταγή για έναν επιτυχημένο γάμο. Σε πολύ κοντινούς μου ανθρώπους έχω δει κοντά στα 50 να παθαίνουν μια τρέλα, ότι “τελειώνουν” και να θέλουν την επιβεβαίωση.
Είμαι 52 και δεν έχω τις αντοχές που είχα στα 45. Είναι η διαφορά τόσο μεγάλη στις αντοχές σου και στις ψυχικές, που και το σώμα σου δεν σε ακολουθεί. Αρχίζεις και τρομάζεις, αρχίζεις και αποχαιρετάς γνωστούς σου και δεν είναι ευχάριστο αυτό».
«Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που οι γονείς μου ήταν μαζί από παιδιά, πολύ αγαπημένοι. Τον έχασα πέρυσι τον Φλεβάρη τον πατέρα μου. Ήταν μαζί περίπου 70 χρόνια κι αυτό μας σόκαρε όλους. Τα παιδικά μας χρόνια μας συντροφεύουν εφ’ όρου ζωής. Τα θυμάμαι με μεγάλη γλύκα και τα ξαναζώ με τον γιο μου. Είναι φοβερό αυτό που μας έχουν κάνει οι γονείς μου. Κάνεις καρμπόν αυτά που σου έχουν κάνει. Εκφράσεις, τραγούδια. Αν είναι ωραία τα παιδικά χρόνια καλώς κάνουμε και τα επαναλαμβάνουμε.
Ένα παιδί τρομάζει. Βλέπω τον γιο μου και με τη γυναίκα μου λέω “δεν θέλω να φάω πχ αυτό” και μας λέει “μην φωνάζετε, μην χωρίσετε”. Και του λέμε ότι ούτε τσακωνόμαστε, ούτε χωρίζουμε, συζητάμε. Αλλά δεν ξέρει ο Πάνος τι σημαίνει φασαρίες. Από τον τρόμο του ή επειδή έχει συμμαθητές χωρισμένων γονιών, ορφανά, τρομάζει. Τα παιδιά θέλουν να νιώθουν ασφαλή.
