Μία εξομολόγηση από καρδιάς έκανε η Άντζελα Γκερέκου, σήμερα στην εκπομπή Στούντιο 4.
Η πρόεδρος του ΕΟΤ και πρωταγωνίστρια της σειράς Η γη της ελιάς, Άντζελα Γκερέκου αναφέρθηκε στις δύσκολες περιόδους που πέρασε με τον αξέχαστο Τόλη Βοσκόπουλο, για τα πρώτα χρόνια της ζωής της αλλά και για άγνωστες πτυχές της ζωής της που δεν γνωρίσει ο πολύς κόσμος.
Όπως η Άντζελα Γκερέκου αποκάλυψε, πριν καν ασχοληθεί με την υποκριτική, ζούσε σε κολέγιο με καλόγριες στη Ρώμη.
Επίσης, η Άντζελα Γκερέκου αναφέρθηκε και σε ένα βήμα που πήγε να κάνει για καριέρα εκτός συνόρων όμως άλλοι παράγοντες την απέτρεψαν από αυτό το όνειρο:
Ένα από τα μεγαλύτερα και πιο σημαντικά κεφάλαια της ζωής της φυσικά υπήρξε ο Τόλης Βοσκόπουλος που έφυγε από τη ζωή στις 19 Ιουλίου του 2021.
Η Άντζελα Γκερέκου γύρισε τον χρόνο πίσω και μίλησε για την πολύ δύσκολη περίοδο που έζησαν μαζί, όταν ο σπουδαίος καλλιτέχνης αντιμετώπιζε δικαστικές διαμάχες και σοβαρά οικονομικά προβλήματα
Ειδικότερα, η Άντζελα Γκερέκου εξομολογήθηκε πως «πέρασα πολλές δυσκολίες στη ζωή αλλά πέρασα και πολλά όμορφα και χαρούμενα. Πολλά και ευλογημένα και πολλές δυσκολίες γιατί ο ίδιος ο δρόμος, καθώς τίποτα δεν ήταν κρυφό στη ζωή μας με τον Τόλη, είχε τις πολύ μεγάλες δυσκολίες του. Αυτό όμως μας δυνάμωσε, μας άνοιξε δρόμους και εμένα με έκανε και ψάχτηκα πάρα πολύ περισσότερο. Φιλοσόφησα τις σχέσεις και τη ζωή, τι σημαίνει αγάπη και τι στήριξη».
«Όταν τα ζούσαμε όλα αυτά, δεν ήταν εύκολο. Η λύπη, η στεναχώρια υπήρξε όπως και το γιατί. Αισθανόσουν πως όλο αυτό είναι άδικο και δεν μπορούσες να μιλήσεις για αυτό που συνέβαινε τότε γιατί, ότι κι αν έλεγες, θα σου έλεγαν ότι λες δικαιολογίες. Σιωπήσαμε με τον Τόλη, αφήσαμε και πέρασε το τσουνάμι της κακίας… Είναι απίστευτο πως χτύπησαν τόσα βέλη χωρίς να θυμηθούν τις αλήθειες που είχαμε πει και είχαμε εκφράσει. Γιατί όλη αυτή η ιστορία με το θέμα του Τόλη ήταν μία ιστορία, αν όχι τόσο δεν ήταν τόσο δραματική σε σχέση με τη στεναχώρια και τι μας πήρε, ήταν τραγελαφική. Τον πόνεσε πάρα πολύ».
«Άσε τα χρήματα όμως και όλα αυτά, γιατί ο Τόλης ήταν υπεράνω. Κι αυτό ήταν μια οικονομική καταστροφή, έδωσε τα πάντα, του πήρανε τα πάντα, τα ξέρουμε όλα αυτά. Συναισθηματικά. Αλλά σημασία έχει ότι όλα αυτά τα νίκησε και τα νικήσαμε. Έφυγε ένας άνθρωπος χορτάτος, αισθανόταν ευλογημένος και σίγουρα όλη η κακία που εκφράστηκε τότε με αυτό τον τρόπο, μπροστά στην αγάπη που εισέπραξε ο Τόλης σε όλη τη ζωή του, και όλο αυτό που του έδωσε ο Θεός, τι ήταν αυτό; Μακάρι οι άνθρωποι να μπορούν να γιατρευτούν όσοι έχουν κάνει κακό σε αυτόν τον άνθρωπο» συμπλήρωσε, επίσης, η Άντζελα Γκερέκου στην ψυχαγωγική εκπομπή της δημόσιας τηλεόρασης.
Πως βιώνουν εκείνη και η κόρη τηςτην απώλεια του Τόλη Βοσκόπουλου
«Η απουσία του Τόλη ήταν τραγικά δύσκολη. Παλεύουμε. Στη ζωή όλα ρέουν, τίποτα δεν τελειώνει. Τον θάνατο τον αντιμετωπίζω ως ότι δεν είναι το τέλος.
Το πένθος κρύβεται αλλά δεν φεύγει ποτέ, σε αφήνει και ζεις. Και θα έρθει κάποια στιγμή να βγει. Αυτό είναι καλό. Είναι πολύ εγωιστικό να μπεις στο πένθος και να μείνεις εκεί. Θα το ζήσεις, θα το θρηνήσεις και είναι δική σου δουλειά πώς θα βγεις.
Τον θαύμαζα και ακόμη τον θαυμάζω και ανακαλύπτω στοιχεία του.
Έφυγε με αξιοπρέπεια όπως ήθελε γιατί ίσως ένιωθε ότι αν συνέχιζε να ζει δεν θα ήταν ο ίδιος καθώς έφθινε η υγεία του.
Ήθελε να δει την κόρη μας να μεγαλώνει κι άλλο από εκεί που είναι της στέλνει δώρα.
Εγώ τον αποχαιρέτησα όπως έπρεπε και εκείνος λίγο πριν μπει στην Εντατική και ξύπνησε για μας, είμαι σίγουρη για αυτό, για εμένα και τη Μαρία. Πηγαίναμε, μιλούσαμε για λίγες μέρες».
Η κόρη της, Μαρία Βοσκοπούλου, ασχολείται και εκείνη με την υποκριτική και την είδαμε μέσα από την επιτυχημένη σειρά της ΕΡΤ1, Τα καλύτερά μας χρόνια.
Πώς της φαίνεται η ενασχόληση της κόρης της με την υποκριτική;
«Το συζήτησα πριν πω το ναι στη διοίκηση του ΕΟΤ. Από τη στιγμή που δεν έρχεται σε σύγκρουση με αυτό που κάνω, αντίθετα το είδα σαν μια γέφυρα, δηλαδή αυτό που σας περιγράφω τώρα και στηρίζουμε ως ΕΟΤ που μπορείς να προβάλλεις τόπους πολύ δυνατά και με τίτλο Η γη της ελιάς, ο Τόλης μου είπε ότι μου ταιριάζει να το κάνω τώρα. Δημιούργησα και βοήθησα να δημιουργηθεί στην πράξη και να προβάλλω όλη αυτή η δουλειά που γίνεται στον αγροτουρισμό. Η Μάνη αυτή τη στιγμή έχει κλειστά και τα τριήμερά της. Έχει ποιοτικό τουρισμό που σέβεται τον πολιτισμό.
Η ψυχική μου κατάσταση βοήθησε πολύ το να μπορώ, κάπου υποσυνείδητα με έσπρωξε ο Τόλης γιατί θα έρχονταν δύσκολες μέρες. Το να κουβαλάς την προσωπική σου ιστορία μέσα από τη μυθοπλασία είναι λυτρωτικό. Δεν μου έλειπε η τηλεόραση και για αυτό 15 χρόνια απείχα. Και ξεκίνησε για ένα χρόνο και αυτό είχα πει στον Αντρέα. Πήγε καλά, μας έδωσε χαρά. Με ηρεμούσε, με χαλάρωνε, μου δημιούργησε χαρά να δουλεύω. Ήταν θεόσταλτο!
Από πολλά χρόνια έδειχνε η Μαρία αυτή την τάση της για την υποκριτική. Τις κουβέντες τις έκανε πιο πολύ με τον μπαμπά της. Η Μαρία προσπαθεί να μην φέρνει σε πρώτο επίπεδο το επίθετο. Μπορεί να θεωρεί ο άλλος ότι το χρησιμοποιεί. Προσπαθώ να της πω ότι είναι μεγάλη κληρονομιά, δώρο Θεού. Απλά κουβαλάς αυτό που είναι συν, δεν είναι μείον. Πολλές φορές τους πνίγει αυτό το πράγμα, να παλεύουν με κάτι όμορφο που ήταν ο μπαμπάς και η μαμά τους.
Η σχέση μας είναι αγάπης, αλληλοστήριξης, η μία έχει την άλλη. Μαζί μένουμε! Τώρα με τη σχολή και εγώ με τα ταξίδια η συγκατοίκηση είναι μια χαρά. Όταν συναντιόμαστε είμαστε πολύ καλά, θα τσακωθούμε για λίγο, θα τα ξαναβρούμε. Εγώ ανησυχώ πάντα όπως όλες οι μαμάδες. Η εφηβεία μπορεί να παραταθεί και λίγο. Η Μαρία έζησε την περίοδο του κόβιντ. Αν μπορώ με τις πράξεις μου να της δείξω πως αντιμετωπίζω κάποια κατάσταση. Μερικές φορές βρίσκομαι σε πανικό και το καταλαβαίνω. Κάνω λάθη αλλά τα αντιλαμβάνομαι πιο γρήγορα και πολλές φορές τα προλαβαίνω. Όταν ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, τι ωραία να βρεθώ στη φύση, να σκεφτώ κάτι που με φέρνει σε επαφή με το χώμα, τα λουλούδια.
Ευλογία και ευγνωμοσύνη νιώθω! Έζησα πάρα πολλά. Όταν ήμουν παιδάκι δεν φανταζόμουν παρότι η φαντασία μου κάλπαζε. Όλη αυτή η διαδρομή και οι εναλλαγές στη ζωή μου, ξαφνιάσματα πολλά αλλά αισθάνομαι κάτι. Η αγάπη μου για γνώση, να ανακαλύπτω, να δημιουργώ αγάπη με τους ανθρώπους με τον εαυτό μου».
