Τον Γιώργο Νανούρη φιλοξένησε η εκπομπή Στούντιο 4.
Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης σε μία επαγγελματική και προσωπική αναδρομή μίλησε για τους σταθμούς της ζωής του, την καταξίωση και την αρχική του διστακτικότητα όταν μπήκε στον κόσμο της σκηνοθεσίας.
Η παράσταση «Κατερίνα» με πρωταγωνίστρια τη Λένα Παπαληγούρα που βασίζεται στο βιβλίο του Αυγούστου Κορτώ για τη μητέρα του είναι από τα πιο σπουδαία «σκαλιά» στην πορεία του, του άνοιξε πόρτες και μέχρι και σήμερα δεν μπορεί να εξηγήσει σε τι ακριβώς οφείλεται η τεράστια επιτυχία που είχε.
«Η Κατερίνα έγινε χωρίς χρήματα, πήγα στο περίπτερο και πήρα ένα φακό που έκανε 10 ευρώ. Αυτό ήταν εγώ που φώτιζα με τον φακό τη Λένα. Η ανάγκη και η δυσκολία σε αναγκάζει να βρεις πώς θα βγεις από τη δυσκολία».
«Δεν το εξηγώ είναι τόσο μεγάλο και παράδοξο ακόμα και για τα θεατρικά δεδομένα που είναι από αυτά που λες “αυτό εκεί είναι μόνο του, δεν το αγγίζεις”»
Και εκεί που η καριέρα του απογειωνόταν ένα τραγικό γεγονός ήρθε και έφερε τα πάνω κάτω ισοπεδώνοντάς τον.
«Έλεγα “εγώ δεν είμαι σκηνοθέτης, τι θα κάνω με όλο αυτόν τον κόσμο”. Είπα σε όλα “όχι”, αγχώθηκα τόσο πολύ. Από την αγωνία και το άγχος μου επειδή νόμιζα ότι είμαι ανεπαρκής και δεν ήθελα να τους κοροϊδέψω πάγωσα. Ήταν η φάση της Επιδαύρου που αν πάει και αυτό καλά μετά να αρχίσεις να χαίρεσαι να ελευθερωθείς και όντως πήγε καλά και έγινε αυτό. Ήταν σαν να προχωράς χαρούμενος και έρχεται μία νταλίκα και σε βρίσκει στην ανεμελιά τη μεγάλη και σου ρίχνει και δεν ξέρεις από πού ήρθε. Και πήγα πίσω όχι 10 χρόνια… 30. Πάνω που είπα να χαρώ… Και μετά σε πιάνει φόβος ότι αν χαρείς μπορεί να γίνει κάτι άλλο και μετά αρχίζει η ψυχοθεραπεία».