Η παρουσιάστρια αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές του εαυτού της και στέλνει το µήνυµά της για τη ζωή
Το «Πάµε ∆ανάη!» συνεχίζεται για τρίτη χρονιά στο Mega, µε την οικοδέσποινα να αντέχει τον ανταγωνισµό και αρκετές φορές να κατακτά την κορυφή. Η αξιέπαινη πορεία της και η αγάπη του κόσµου που επιλέγει να περνά µαζί της τα πρωινά του είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους την αµφισβήτησαν. Η εντυπωσιακή ∆ανάη Μπάρκα αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές του εαυτού της και στέλνει το µήνυµά της για τη ζωή.
«Πάµε ∆ανάη!», ένας τίτλος που έχει γίνει πια σλόγκαν. Πώς νιώθεις που µπαίνεις σε τόσα σπίτια και γίνεσαι κοµµάτι των τηλεθεατών;
Νιώθω µεγάλη τιµή, χαρά, αλλά και ευθύνη. Είναι σπουδαίο πράγµα να είσαι η παρέα κάποιων ανθρώπων και να επιλέγουν για καθηµερινή τους ενηµέρωση ή συντροφιά την εκποµπή που είσαι µέρος της.
Πίστευες από την αρχή ότι θα κάνεις επιτυχία; Θα ήταν αλαζονικό να µιλήσω εγώ για τον εαυτό µου για επιτυχία. ∆εν ξέρω αν µπορεί να θεωρηθεί επιτυχία ακόµα – αυτό θα το δείξει η διαχρονικότητα. Ωστόσο, χαίροµαι πάρα πολύ που ο κόσµος στον δρόµο µε αγκαλιάζει και µου µιλάει για όλη την οµάδα. Είναι υπέροχο συναίσθηµα και τους σέβοµαι απόλυτα για όλη αυτή την αγάπη και την επιλογή τους.
Τι είναι αυτό που σου αρέσει στην εκποµπή σου; Τι δεν θα άλλαζες;
∆εν θα άλλαζα την οµάδα. Σ’ εκείνους οφείλω την προσµονή µου κάθε πρωί να φτάσω στο στούντιο. Από τις κάµερες µέχρι το µοντάζ και το κοντρόλ. Εκποµπές ίσον άνθρωποι. Μετά, δεν θα άλλαζα την ελευθερία που έχουµε όλοι µας στο να είµαστε οι εαυτοί µας. Τίποτα, όµως, δεν θα µπορούσε να συµβεί χωρίς τη στήριξη του καναλιού, του διευθυντή, του προέδρου και όλων όσοι στηρίζουν το δικό µας όραµα.
Εχεις δώσει θάρρος σε πολλές γυναίκες να κυκλοφορούν περήφανες µε ό,τι σωµατότυπο κι αν έχουν. Πιστεύεις πως κάθε σου κίνηση πρέπει να «φιλτράρεται», αφού περνάς και πολλά µηνύµατα;
Πιστεύω πως όλα θέλουν όριο. Ζούµε σε µια εποχή που ο «λιθοβολισµός» των ανθρώπων και η «εµπόλεµη ζώνη» έχουν γίνει συνήθεια. Ολα κρίνονται επί 100, όλοι εκφέρουµε άποψη για όλα, όλοι «πυροβολούµε» ανθρώπους χωρίς να σκεφτούµε τι µπορεί να προκαλέσουµε. Χαίροµαι αν καταφέρνω να βοηθάω, αν και το θεωρώ αυτονόητο οι γυναίκες όπως και οι άνδρες να αγαπάνε τον εαυτό τους, όπως κι αν είναι. Χαίροµαι αν κάποιοι άνθρωποι παίρνουν θάρρος από εµένα και δεν θα σταµατήσω ποτέ να το κάνω. Ωστόσο, «µέτρον άριστον», όπως είπε και ο Κλεόβουλος.
Γράφονταν πολλά για σένα από το ξεκίνηµά σου. Οτι δεν θα µείνεις, ότι θα κοπεί η εκποµπή, ότι δεν θα ξεχωρίσεις… Πώς επιδρούσαν στην ψυχολογία σου;
Κάποιες φορές µε στενοχωρούσαν, κάποιες άλλες δεν έδινα σηµασία. Ελεγα στον εαυτό µου ότι δεν γυρίζει όλη η Γη γύρω από µια δουλειά, ούτε από τον εαυτό µου, οπότε προσπαθούσα να ασχολούµαι µε άλλα θέµατα και να µην επηρεάζοµαι. Είµαι σε πλήρη επικοινωνία µε τους ανθρώπους του καναλιού για ό,τι προκύπτει και υπάρχει µεγάλη αγάπη και αλληλοκατανόηση, άρα νιώθω ασφαλής.
Εχεις βοηθήσει πολλά κορίτσια να αγαπήσουν τον εαυτό τους. Ησουν πάντα έτσι, ένιωθες τόσο καλά µε το σώµα σου;
Οχι. Ούτε τώρα είµαι πάντα. Κάποιες φορές µε αγαπώ και µε χαίροµαι, κάποιες άλλες κλαίω, κάποιες άλλες µε κατακρίνω. Αλλά αυτό που λέω πάντα και δεν θα σταµατήσω να λέω είναι ένα: δεν ξέρουµε πότε θα τελειώσει η ζωή µας. Αρα, τι είναι πιο έξυπνο; Να την περάσουµε µε κακή ψυχολογία και ανασφάλεια ή να τη ζήσουµε, να µας αγαπάµε και φυσικά να µας φροντίζουµε όπως µπορούµε, µέσα κι έξω; Νοµίζω το δεύτερο. ∆εν γεννηθήκαµε για να (µας) µισούµε, αλλά για να (µας) αγαπάµε.
Πόσο άλλαξε η ζωή σου από τη στιγµή που έγινες κεντρική παρουσιάστρια;
Η ίδια και χειρότερη µε τους φίλους µου και τους ανθρώπους που είναι κοντά µου. Αλλωστε, ούτε εκείνοι έχουν αλλάξει. Είναι οι ίδιοι εδώ και πολλά χρόνια. Προφανώς είµαι πιο προσεκτική σε δηµόσιους χώρους για διάφορους λόγους, όµως είµαι, νοµίζω, η ίδια, τρελή φίλη τους. Που οργανώνω εκδροµές, πάρτι, χορούς και όλη µέρα δουλεύω στα τηλέφωνα.
Ποια ήταν η πιο συγκλονιστική στιγµή που δυσκολεύτηκες να διαχειριστείς στον αέρα;
Σίγουρα οι στιγµές µε τον πόλεµο της Ουκρανίας. Ηταν ασύλληπτα δύσκολο να κρατήσω τα δάκρυα και το σοκ µου µπροστά σε αυτά που έβλεπα να συµβαίνουν. Επίσης η υπόθεση των τριών παιδιών από την Πάτρα. Θυµάµαι απλώς να κοιτάω στα µάτια τον Αρη, τη ∆έσποινα και τον Γιώργο και στα διαλείµµατα να µιλάω µε τη ∆ήµητρα, την αρχισυντάκτριά µας, και να είµαι σε κατάσταση απελπισίας. Είµαι αρκετά ευαίσθητη, οπότε τέτοιες καταστάσεις µε διαλύουν.
Ενιωσες ποτέ στη µέχρι τώρα πορεία σου πως σε αντιµετωπίζουν σαν την κόρη της Σταυροπούλου και όχι σαν τη ∆ανάη;
Φυσικά. ∆εν κρατάω ωστόσο τα κακά. Είµαι χαρούµενη και περήφανη για την οικογένειά µου. Με έµαθαν να δίνω, να αγαπάω, να σέβοµαι, να δουλεύω σκληρά και να κάνω τους γύρω µου να χαµογελούν όταν µπορώ. Αρα, πώς γίνεται να µην αισθάνοµαι τιµή που µεγάλωσα µε εκείνους; Αγαπώ τους γονείς µου και χαίροµαι να έχω την ταµπέλα «κόρη τους».
Σε φλερτάρουν οι άντρες περισσότερο ή λιγότερο τώρα, που εκτίθεσαι πιο πολύ λόγω τηλεόρασης;
Νοµίζω περισσότερο, αλλά γενικά το φλερτ έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Είµαστε όλοι πιο κλεισµένοι στο καβούκι µας, πιο φοβισµένοι, πιο προβληµατισµένοι µε όλα αυτά που ζούµε. Εχουν έρθει και τα πάνω κάτω, κυρίως στη γενιά µου. Αλλά όταν συµβαίνει, είναι όµορφο. Το φλερτ είναι ζωή.
Τι ρόλο παίζει ο έρωτας στη ζωή σου;
Μεγάλο, όπως σε όλους. ∆εν ερωτεύοµαι εύκολα, ούτε συχνά. Ενθουσιάζοµαι αρκετές φορές και µετά τα εκλογικεύω. Θα ήθελα σε αυτό το κοµµάτι να είµαι πιο χαλαρή.
Ο ιδανικός άντρας πρέπει να έχει…
Χιούµορ, ευγένεια και καλή καρδιά. Θα ήθελα να είναι γενναιόδωρος, τρυφερός µε τους ανθρώπους που αγαπάω και να υπάρχει κατανόηση σε σχέση µε τη δουλειά και το πρόγραµµά µου.