Ο ηθοποιός Άρης Σερβετάλης βρέθηκε στην εκπομπή της ΕΡΤ «Στα Άκρα» και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην συμμετοχή του στην ταινία «Ο Άνθρωπος του Θεού» όπου υποδύθηκε τον Άγιο Νεκτάριο.
«Η προσωπική μου μάχη ήταν να κατευνάσω τα φαντάσματά μου, τους δαίμονές μου, τον εγωισμό μου, την αυταρέσκειά. Αυτό έγινε πρακτικά με πολύ κούραση», είπε αρχικά ο ηθοποιός και συνέχισε:
«Πήγαινα ήδη στα γυρίσματα κάπως εξαντλημένος και πέρα από αυτό, με την ευλογία του παππούλη μου». Μιλώντας για την ταινία «Man of God», όπου χρειάστηκε να φορέσει ράσα, ξεκαθάρισε: «Φορώντας ακόμα και τα ράσα, αυτο είναι ένα παράδοξο και στα ψέματα που συνέβη, σου δημιουργεί κάτι το οποίο δεν μπορείς να το εξηγήσεις. Σου δημιουργεί μια διαφορετική αίσθηση για το πώς τοποθετήσε μέσα στην κοινωνία και μέσα στον άνθρωπο. Κάτι αλλοιώνεται, δεν εξηγείται αυτό και ίσως λόγω της συναισθηματικής φόρτισης και κάπως της οικειότητας με τον βίο του Αγίου, κάπως σαν να υπήρχε αυτή η διαθεσιμότητα».
Ο Άρης Σερβετάλης μίλησε και για την την στιγμή που δέχτηκε την πρόσκληση από τη Γιέλενα Πόποβιτς να συμμετάσχει στην ταινία «Man of God» όχι όμως για τον ρόλο του Αγίου Νεκταρίου. «Είπα σαφέστατα θα ήθελα. Θα ήταν μεγάλη χαρά να συμμετέχω στη ταινία και μετά από κάποιο διάστημα μού εκδήλωσε την επιθυμία της να επωμιστώ τον χαρακτήρα του Αγίου Νεκταρίου. Ήμουν επιφυλακτικός γιατί δεν ήξερα αν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω σε αυτόν τον χαρακτήρα. Συνομιλώντας με τον πνευματικό μου, μου έδωσε την ευλογία και μπήκα σε αυτήν τη διαδικασία. Αποδείχτηκε ότι ήταν μεγάλη ευλογία γιατί αισθάνθηκα οικεία και σαν να αποκτήθηκε μια προσωπική σχέση με το πρόσωπο αυτό».
«Στο Γυμνάσιο υπήρχε μια αποστροφή. Είπα «ok» μπορεί να υπάρχει Θεός αλλά αυτήν τη στιγμή δεν τον θέλω. Θέλω να ζήσω, να κάνω τις «αρκούδες μου», να βιώσω το χάος. Αναζητούσα την ηδονή σε οποιαδήποτε μορφή της αλλά επειδή είναι εφήμερη με οδηγούσε σε ένα αβυσσαλέο κενό το οποίο δεν είχε πάτο και ένιωθα τρομερά αυτή τη μοναξιά, αυτό το πράγμα είναι τερατώδες δεν μπορώ να το αντέξω. Άρχισα να μην μπορώ να στηριχτώ στον εαυτό μου. Όταν άρχισα να ζω αυτό τον πάτο, είπα δεν μπορώ άλλο και άρχισα να ζητάω βοήθεια. Και εκεί εμφανίστηκε το πρόσωπο ενός μοναχού, που έγινε αργότερα ο πνευματικός μου» εξομολογήθηκε ο ίδιος.