Πέρα από διάφορους τηλεοπτικούς ρόλους τους οποίους έχει υποδυθεί όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και εν συνόλω της μακρόχρονης καριέρας της στο θέατρο, η Ράνια Παπαδάκου είναι μάχιμη δικηγόρος, επί 2 δεκαετίες με δικό της δικηγορικό γραφείο.
«Είμαι μαχόμενη δικηγόρος εδώ και 20 και παραπάνω χρόνια, αλλά προσπαθώ να κρατήσω και μια αξιοπρέπεια και στους δύο χώρους. Διατηρώ δικό μου δικηγορικό γραφείο, που δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου», δήλωσε αρχικά και απάντησε για το metoo.
«Ζούμε σε μια βαθειά κακοποιητική εποχή, εγώ είμαι πάντα υπέρ αυτών που ανοιγουν το στόμα τους. Λόγω της διπλής μου ιδιότητας και λόγω του ότι κάποιοι συνάδελφοι και μη ήθελαν να έχουν μια εικόνα για το πώς να προχωρήσουν, επικοινωνούσαν και επικοινωνούν μαζί μου».
Αυτήν την περίοδο η Ράνια Παπαδάκου πρωταγωνιστεί στον νέο, συγκλονιστικό θεατρικό μονόλογο του Βασίλη Ρίσβα «Λείπεις…», ο οποίος παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο κοινό, στην Κάτω Σκηνή του «Από Μηχανής» Θεάτρου, σε σκηνοθεσία Μπέσσυς Μάλφα και ερμηνεία Ράνιας Παπαδάκου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 9 μ.μ. [Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο].
Δύο εβδομάδες προτού ολοκληρωθεί το έργο «Λείπεις», το media.gr εξασφάλισε δήλωση της ηθοποιού.
Φέτος, κάθε Δευτέρα – Τρίτη ερμηνεύετε συγκλονιστικά, το ρόλο της Ελπίδας, ενός ιδιαίτερου πλάσματος, χωρίς ηλικία, με όλες τις ηλικίες να σημαδεύουν το βλέμμα της, στον υπέροχο και ιδιαίτερο μονόλογο «Λείπεις..» του Βασίλη Ρίσβα, σε σκηνοθεσία Μπέσσυς Μάλφα
Εσείς… Κοιτώντας τον εαυτό σας στον καθρέφτη, τι συμβουλές θα δίνατε στη Ράνια;
-Να θυμάται ότι δεν είναι άτρωτη, να φροντίζει λίγο παραπάνω τον εαυτό της, να τον προσέχει, να τον κανακεύει, να εστιάζει στα σημαντικά, να ξέρει πια ότι οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ και να παίρνει χρόνο να ξεκουράζεται, να κολυμπάει, να πάει σινεμά, βόλτες κ εκδρομές.
Να συγχωρεί, να ξέρει ότι όλα είναι προσωρινά κ αναλώσιμα, ότι οι άνθρωποι φοβούνται κ δειλιάζουν, ότι πεθαίνουν όταν τους ξεχνάμε, ότι αυτά που αγαπήσαμε μας ανήκουν για πάντα, ότι το καλό νικάει το κακό, ότι η αγάπη μένει, ότι ως Ελπίδα φέτος, να θυμάται να ελπίζει…