Στο «Χαμογέλα και Πάλι!» της Κυριακής 19 Δεκεμβρίου βρέθηκε ο Κρατερός Κατσούλης, ο οποίος πρωταγωνιστεί στην ταινία «Σμύρνη μου Αγαπημένη».
Ο ηθοποιός μίλησε για την προσωπική και επαγγελματική του πορεία.
Μάλιστα, δεν δίστασε να αναφερθεί στο πρόσφατο διαζύγιό του με την Κατερίνα Καραβάτου.
Για τη μεταφορά του έργου «Σμύρμη μου Αγαπημένη» στη μεγάλη οθόνη, σχολίασε: «Περιμέναμε με λαχτάρα και αγωνία να γίνει η ταινία και να βγει στους κινηματογράφους. Στην πρεμιέρα συγκινήθηκα πολύ. Την έχουμε κάνει με μεράκι. Δεν είχα δει πλάνα ή σκηνές. Τα είδα όλα κατευθείαν στην προβολή. Ο καθένας από το πόστο του είχε το δικό του όραμα και αυτό το ενέπνευσε η Μιμή Ντενίση».
Ερωτηθείς για τις πιο δύσκολες συναισθηματικές σκηνές, αποκρίθηκε: «Δεν είχαν σχέση με εμένα, αλλά με άλλους συναδέλφους. Το συναίσθημα του ξεριζωμού δεν το έζησα με την έννοια που το βίωσαν οι ίδιοι οι άνθρωποι. Το κακό είναι ότι οι Έλληνες ξεχνάμε τα πάντα και η ιστορία επαναλαμβάνεται».
Αφού προβλήθηκε το αφιερωματικό βίντεο της εκπομπής για τη ζωή του, ρωτήθηκε για το πρόσφατο διαζύγιό του με την Κατερίνα Καραβάτου, μετά από αρκετά χρόνια κοινής πορείας. Ο ηθοποιός και παρουσιαστής εκμυστηρεύτηκε ότι έχει επαφές με την παρουσιάστρια του MEGA, καθώς τα παιδιά τους πάντα θα τους ενώνουν. «Η οικογένεια είναι κάτι που δεν διαπραγματεύομαι όταν υπάρχουν παιδιά. Τα παιδιά πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο στη ζωή του γονέα. Εγώ, όταν χώρισαν οι γονείς μου, έμεινα με τον πατέρα μου» εξομολογήθηκε.
Αναφερόμενος στη δική του επιλογή, μετά τον χωρισμό των γονιών του, να μείνει με τον μπαμπά του, αλλά και τον γενικότερο διαχωρισμό αντρών-γυναικών, υποστήριξε: «Μεγάλωσα σε μία οικογένεια όπου δεν υπήρχε ο διαχωρισμός μεταξύ γυναίκας και άνδρα. Έχουμε προφανώς διαφορές ως φύλα, αλλά ο άνθρωπος είναι ένα ον. Έτσι θα έπρεπε να το αντιλαμβανόμαστε, να το σκεφτόμαστε και να λειτουργούμε».
Για το ελληνικό #MeToo και τις πρόσφατες σοκαριστικές αποκαλύψεις για την υπόθεση του Στάθη Παναγιωτόπουλου, ο Κρατερός Κατσούλης σημείωσε: «Με στεναχωρεί πάρα πολύ. Τον τελευταίο καιρό έχουν ειπωθεί αρκετά και έχουμε μάθει πράγματα για ανθρώπους που δεν πιστεύαμε ότι τα έκαναν. Γύρω μου βλέπω πολύ θυμό και μία διάθεση για εκδικητική συμπεριφορά. Αυτό που πιστεύω -και πίστευα πάντα- είναι ότι πρώτα πρέπει να καταλάβουμε τι έχει γίνει. Να παίρνουμε ανάσα και να αναρωτιόμαστε γιατί γίνονται όλα αυτά. Λέμε ότι η παιδεία παίζει ρόλο, αλλά πώς έχουν διαμορφωθεί μία ή δύο γενιές ανθρώπων; Αν δεν θέλουμε να ‘πηδάμε’ πάνω από κάθε έναν που κατηγορείται, πρέπει να καταλάβουμε».
