Μιλώντας για το κοινό που βλέπει την παράσταση, σημείωσε ότι διψάει ο κόσμος για θέατρο και πηγαίνει στις παραστάσεις παρά τους περιορισμούς που ισχύουν, όπως η χρήση της μάσκας.
«Δεν ξέρω αν είναι χαρούμενοι, αλλά τα μάτια τους και μόνο δείχνουν ότι είναι ήρωες» τόνισε και πρόσθεσε πως και τα θέατρα έχουν υποστεί ζημιά από την πανδημία.
Για τη συμμετοχή του στην κριτική επιτροπή του J2US ανέφερε ότι είπε αμέσως «ναι» καθώς ο σκοπός του είναι φιλανθρωπικός και δεν υπάρχει εγκλισμός των συμμετεχόντων. «Είχα εμπιστοσύνη στον Νίκο Κοκλώνη και υπήρχαν και βιοποριστικοί λόγοι» συμπλήρωσε.
«Δεν έχουν άδικο που με αποκαλούν ξινό, διότι από φόβο στις εμφανίσεις μου μπροστά σε κόσμο είμαι κρατημένος. Αισθάνομαι άβολα» τόνισε ο Σταμάτης Φασουλής, προσθέτοντας ότι έμαθε το αλφάβητο της ζωής στη Σαλαμίνα, ενώ για τον πατέρα του ανέφερε ότι ήταν αδιάφορος. «Ίσως εκεί να οφείλονται και διάφορες φοβίες που έχω» υπογράμμισε.
«Την δεκαετία του 1980 έζησα μια περίοδο έκλυτης ζωής, με ακρότητες, σκοτάδια και απελπισία» ανέφερε ο δημοφιλής σκηνοθέτης και ηθοποιός, προσθέτοντας: «Επί έξι χρόνια έπινα πάρα πολύ. Ξεκινούσα ύστερα από την παράσταση και μέχρι το πρωί είχα πιει ένα μπουκάλι βότκα. Δεν ζήτησα ποτέ βοήθεια, γιατί έκανα ότι δεν την χρειάζομαι. Ήμουν επηρμένος».
Για τη σχέση του με την Αλίκη Βουγιουκλάκη σημείωσε πως της είπε πράγματα που δεν είχε πει σε κανέναν. «Ξαφνικά γνωρίσαμε ο ένας τον άλλον σε μια νύχτα. Αυτή η ανταλλαγή ζωής με βοήθησε» συμπλήρωσε.
Δείτε το βίντεο:
