Με αφορμή την παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί για δεύτερη σεζόν, η Άννα Μενενάκου παραχώρησε συνέντευξη στην κάμερα της εκπομπής «Πρωίαν σε είδον» την Τετάρτη στην ΕΡΤ.
Μεταξύ άλλων, δε, η γοητευτική ηθοποιός θέλησε να μοιραστεί δυο επικά ευτράπελα που βίωσε κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής της περιοδείας το 2013 με τον Σάκη Ρουβά στις Βάκχες του Ευριπίδη.
Ειδικότερα, η Άννα Μενενάκου δήλωσε αρχικά πως «το 2013 κάνουμε μια πολύ μεγάλη περιοδεία με την τραγωδία Βάκχες του Ευριπίδη και παίζουμε σε μια σκηνή που είναι ψηλά, περίπου σε δυο μέτρα σηκωμένη, μέσα σε ένα πολύ ωραίο δάσος. Σε ένα πολύ μεγάλο μέρος του έργου άνοιγαν και έκλειναν τα φώτα για να μπορέσει να αλλάξει η σκηνή και να γίνουν οι ατμόσφαιρες. Οπότε επικρατούσε blackout, τρομερό σκοτάδι, δεν φαινόταν τίποτα. Μέσα στο σκοτάδι λοιπόν τρέχουμε η κάθε μια εκεί που έπρεπε, τρέχω και γω και το σημάδι μου ήταν πως πάντα υπήρχε μια βαλίτσα εκεί για να πιάσω, να μπορέσω να τοποθετήσω το σώμα μου και να ανοίξουν τα φώτα».
«Παίρνω λοιπόν φόρα μες στο σκοτάδι, τρέχω, πάω να πιάσω τη βαλίτσα, δεν την πιάνω και βρίσκομαι να φεύγω με την πλάτη από τη σκηνή και πέφτω κάτω δυο μέτρα. Νιώθω έναν τρομερό πόνο αλλά εκείνη την ώρα λειτουργεί το ένστικτο και σηκώνομαι πάνω. Το πάρα πολύ αστείο ήταν ότι δεν έφτανα τη σκηνή, απλά υπήρχε ένα κεφαλάκι το οποίο προσπαθούσε να ακουμπήσει με το χεράκι να τρέμει».
«Στην ίδια παράσταση παίζαμε στα Χανιά και είχαμε μια ξύλινη κολώνα της ΔΕΗ, όπου εκεί ήταν η έναρξη του έργου να ανεβοκατέβαινε ο Διόνυσος που υποδυόταν ο Σάκης Ρουβάς. Υπήρχε ένα χορικό όπου καθόταν ο Σάκης στην κολώνα και εμείς γύρω του, οι Βάκχες, κάναμε το χορικό μας. Κάποια στιγμή σηκώνω το κεφάλι μου, όπως προφανώς και τα άλλα κορίτσια και βλέπω να ανεβοκατεβαίνουν κατσαρίδες στη κολώνα».
«Προσπαθούσαμε έντονα να το κάνουμε γνωστό στον Σάκη, να προσέξει να μην γέρνει πολύ πίσω ώστε να μην ανέβει καμιά επάνω του, τελείωσε μεν αυτή η στιγμή αλλά μετά… οι κατσαρίδες συνεχίστηκαν! Άρχισαν να περπατάνε στη σκηνή, εμείς φορούσαμε αρβύλες οπότε είχαμε παπούτσι γερό και, εκεί που κάναμε το σώμα σαν Βάκχες, αρχίσαμε ξαφνικά να πατάμε τις κατσαρίδες για να μπορέσουμε να
