Η Ελισάβετ Σπανού μίλησε στο Summer’s cool 50 ημέρες μετά τη γέννηση της κόρης της. Η τραγουδίστρια Ελισάβετ Σπανού εξήγησε πώς κατάφερε να τα βγάλει πέρα με τη μοναχική της εγκυμοσύνη, τι σχέση έχει με τον πατέρα του παιδιού της και ποιος τη στήριξε.
«Δεν υπάρχουν λόγια, ό,τι και να πω θα είναι λίγο. Είμαι χαρούμενη, ευτυχισμένη.
Καθυστέρησα να πάρω το παιδί στο σπίτι γιατί είχε νεογνικό ίκτερο, έμεινε 5 μέρες στη μονάδα. Αυτό δυσκόλεψε πάρα πολύ την καθημερινότητά μου γιατί στεναχωρήθηκα πάρα πολύ.
Βγήκα από το μαιευτήριο το βράδυ κλαίγοντας γιατί άφησα το παιδί πίσω. Πήγαινα κάθε μέρα για να τη θηλάζω και πιο πολύ για να την παίρνω αγκαλιά.
Πέρασα μια πολύ μοναχική εγκυμοσύνη. Με βοηθάει πάρα πολύ η μητέρα μου που δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω τις πρώτες μέρες χωρίς τη βοήθειά της και με στηρίζει πάρα πολύ η οικογένειά μου.
Πάντα χρειάζεσαι έναν σύντροφο είτε έχεις παιδί είτε όχι. Νιώθω χαρά γι’ αυτό που έχω και πραγματικά δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω χωρίς τους γονείς μου. Πώς θα ήταν τα πράγματα αλλιώς είναι πολύ υποθετικό για να το πω» ανέφερε, η Ελισάβετ Σπανού.
Για τον πατέρα του παιδιού της είπε:
«Το γεγονός ότι δεν ζούμε μαζί με τον μπαμπά του παιδιού δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε τη γονεϊκή ιδιότητα ως προς το παιδί. Είναι σαφές, το είχα πει ούτως κι αλλιώς. Είμαστε γονείς της και έχουμε την επαφή που πρέπει να έχουμε».
Η τραγουδίστρια ανέφερε ότι ως μαμά πλέον είναι άλλες οι προτεραιότητές της στην προσωπική της ζωής.
«Η μητρότητα είναι ένα αυτόματο φίλτρο, φεύγει η σκαρταδούρα πριν καν πλησιάσει πολύ. Εννοείται ότι θα συνεχίσω τη ζωή μου, νιώθω πιο συνειδητοποιημένη από ποτέ για το τι θέλω».
Για το γεγονός ότι θα πρέπει να εξηγήσει στην κόρη της για τον πατέρα της είπε: «Είναι το σύνηθες πλέον δυστυχώς, κι εμένα οι γονείς μου χωρισμένοι. Θεωρώ ότι η Εμμέλεια είναι σε καλύτερη κατάσταση γιατί τα πράγματα είναι δεδομένα και δρομολογημένα από την αρχή της ζωής της».
Όπως εξομολογήθηκε, «πολλές είναι οι στιγμές που λύγισα γιατί η εγκυμοσύνη δοκιμάζει τις αντοχές σου και ορμονικά και σωματικά. Ευτυχώς είχα το δίχτυ ασφαλείας από τους ανθρώπους που στάθηκαν κοντά μου να μπορώ να συνεχίζω.
Πραγματικά θα ακουστεί αστείο αλλά τα κατοικίδιά μου ήταν η πιο καλή μου παρέα και οι πιο κοντινοί μου άνθρωποι -γιατί έτσι τα αντιμετωπίζω πια- και οι φίλοι μου μέχρι να βγει το παιδί μου».
