H Σοφία Αρβανίτη σπάνια δίνει συνεντεύξεις, αλλά όταν το κάνει, λέει τα πράγματα με το όνομά τους.
Η καταξιωμένη τραγουδίστρια σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, αποκλειστικά στην «ΟΝ time», μιλάει για τις εμφανίσεις της στο «Γυάλινο Μουσικό Θέατρο», τη συνεργασία της με τον πρώην σύντροφό της Μιχάλη Ρακιντζή, για τις σχέσεις τους σήμερα, ενώ σχολιάζει τις δηλώσεις του Γιώργου Νταλάρα για τις διαφημίσεις που κάνουν κάποιοι τραγουδιστές.
Πού εμφανίζεσαι αυτή την περίοδο;
Από τον Οκτώβριο εμφανίζομαι στη μεγάλη σκηνή στο «Γυάλινο Μουσικό Θέατρο», μαζί με τον Μιχάλη Ρακιντζή, τη Σοφία Βόσσου και τη γνωστή μπάντα «Group in Theraphy», σε ένα πρόγραμμα αποκλειστικά 80s και 90s – και όχι μόνο.
Στον παρελθόν ήσασταν ζευγάρι με τον Μιχάλη. Πλέον είστε μόνο συνεργάτες. Πώς είναι αυτή η σχέση;
Έχω καταλάβει ότι μεγαλύτερη αξία στη ζωή έχουν οι φιλίες, οι οποίες, αν τις φροντίσουμε κατάλληλα, μπορούν να διαρκέσουν και για πάντα. Ενώ η ζωή μού έχει δείξει ότι οι σχέσεις οι ερωτικές σπάνια κρατάνε για πάντα. Η φιλία μου πλέον τα τελευταία χρόνια με τον Μιχάλη και με την οικογένειά του είναι ανεκτίμητη και δώρο.
Δείτε επίσης: Σοφία Αρβανίτη: “Έχω μεγάλο έρωτα με τον Μιχάλη Ρακιντζή”
Ετοιμάζεις κάποιο νέο τραγούδι;
Τα τελευταία χρόνια -από την καραντίνα, δηλαδή, μέχρι σήμερα- κάνω διασκευές μεγάλων επιτυχιών που έχουμε όλοι αγαπήσει. Ξεκίνησα με το «Αν μια μέρα σε χάσω» του Χούλιο Ιγκλέσιας, που στην Ελλάδα το ξέρουμε από τον Πασχάλη, και το έκανα μια σύγχρονη διασκευή σε ενορχήστρωση Δημήτρη Μπέλλου. Ακολούθησε το τραγούδι της Σοφίας Βόσσου και του Γιώργου Κλεφτογιώργου «Να κοιμηθούμε αγκαλιά», που το έκανα σε μια ατμοσφαιρική βερσιόν. Στη συνέχεια έκανα το τραγούδι των «Λαθρεπιβατών», «Δεν φταίω εγώ που μεγαλώνω», το οποίο το έκανα πιο ηλεκτρονικό. Έκανα, επίσης, διασκευή το τραγούδι «Τα Δειλινά», που ξέρουμε όλοι από τη φωνή της Βίκυς Μοσχολιού και, τέλος, έκανα το τραγούδι που όλοι ξέρουμε από τη φωνή της Χαρούλας Αλεξίου, που έχει γράψει η ίδια, το «Πανσέληνος». Εκτός, όμως, από τις διασκευές, συνεργάστηκα και με τον Λάκη Παπαδόπουλο σε ένα τραγούδι σε ύφος 60s, με τίτλο «Σε ζωντανές συναυλίες».
Στην προσωπική σου ζωή πώς είσαι;
Είμαι καλά. Βαδίζω με έναν τρόπο που μου είναι αρεστός. Έχω την παρέα που θέλω και ατενίζουμε τη ζωή και το μέλλον πότε με αισιοδοξία, πότε όχι. Ασχολούμαι με πράγματα που μου γεμίζουν τη ζωή στην καθημερινότητά μου. Κυρίαρχο ρόλο στην ευδαιμονία μου παίζει το ότι ζω στη φύση και ασχολούμαι με τα ζωάκια μου και τον κήπο μου.
Πρόσφατα έκανε κάποιες δηλώσεις ο Γιώργος Νταλάρας. Συγκεκριμένα, είπε: «Σε κάποιες διαφημίσεις, στις στάσεις, είδα κοτόπουλα και κάποια μπιφτέκια που διαφημίζουν πολλοί Έλληνες τραγουδιστές. Κάποιοι από τους Έλληνες τραγουδιστές, που είναι πάρα πολύ διάσημοι κι έχουν κάνει μεγάλες καριέρες, είναι θεόφαλτσοι, είναι για γέλια οι φωνές τους. Όταν ένας άνθρωπος έχει καλή φωνή και κερδίζει πολλά χρήματα από τη δουλειά του, ο κόσμος τους έχει ανταμείψει. Νομίζω ότι θα έπρεπε να αντιληφθούν ότι μία κακή συμπεριφορά απέναντι στην κοινωνία και την αισθητική του κόσμου γίνεται ύβρις». Ποια είναι η γνώμη σου;
Κάποιοι τραγουδιστές διαφημίζουν λουκάνικα και μπιφτέκια είτε για να επιβιώσουν είτε για extra εισόδημα και κάποιοι αρκούνται να παίρνουν επιχορηγήσεις πολλών χιλιάδων ευρώ από το ελληνικό κράτος για να κάνουν συναυλίες. Στις μέρες μας, το φάλτσο διορθώνεται στο στούντιο. Στις ζωντανές εμφανίσεις δεν διορθώνεται. Αν ένας καλλιτέχνης είναι φάλτσος στο live, αλλά έχει άστρο και ο κόσμος γεμίζει το χώρο που εμφανίζεται, τότε είναι ευθύνη του κόσμου αυτό, και καλά κάνει και πάει. Είναι θέμα παιδείας. Εμάς δεν μας πέφτει λόγος.
Τις τελευταίες μέρες γίνεται μεγάλος ντόρος για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία. Ποια είναι η γνώμη σου;
Θεωρώ ότι όπως εξελίσσεται ο κόσμος, αλλάζουν οι ανάγκες. Πριν από πενήντα χρόνια, που τα πράγματα ήταν αλλιώς στην κοινωνία των ανθρώπων, δεν ζητούσαν αυτοί οι άνθρωποι με νόμους να ενταχθούν ισότιμα όπως οι υπόλοιποι. Τώρα, όμως, το ζητούν και η κοινωνία, θέλοντας και μη, θα δεχτεί τους νέους νόμους, γιατί όλοι οι νόμοι πρέπει να λειτουργούν ισότιμα για όλους. Το γενικεύω για να πω ότι στις μέρες μας δεν ζητούν πράγματα και νόμους μόνο οι ομόφυλοι, αλλά υπάρχει ανισότητα και στις αμοιβές των αντρών σχετικά με των γυναικών. Πράγμα που θεωρώ τραγικό. Οι γυναίκες δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε και θα πρέπει να συνεχίζουμε τον αγώνα για ισότιμη αντιμετώπιση αντρών και γυναικών. Και όταν μια σύγχρονη γυναίκα τη ρωτάνε αν είναι φεμινίστρια, το θεωρώ τραγικό να λέει ότι δεν είναι. Μάλλον μπερδεύεται, γιατί ίσως νομίζει ότι αν δηλώσει φεμινίστρια, χάνει τη θηλυκότητά της. Φυσικά και δεν τη χάνει!
*Δημοσιεύθηκε στην “On Τime” / Της Σάσας Σταμάτη
