Τη γνωρίσαμε από τις «8 λέξεις» στον Alpha. Στην πορεία την είδαμε στον τρίτο κύκλο της σειράς «Τα καλύτερά μας χρόνια».
Φέτος, ξεχειλίζει από γοητεία ως «κυρία διοικητού» στη σειρά «Το προξενιό της Ιουλίας».
Η Ευτυχία Μελή δεν είναι μόνο όμορφη εξωτερικά. Είναι… μέλι εξωτερικά και εσωτερικά. Έχει αυτό που λέμε όμορφη ψυχή. Μεγαλωμένη στη Νέα Υόρκη από γονείς μετανάστες, κυνήγησε το όνειρό της πηγαίνοντας κόντρα στον πατέρα της και τα κατάφερε. Σήμερα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της showbiz, κάνει το όνειρό της πραγματικότητα και μιλώντας για αυτό στην «Α» τονίζει: «Με πήραν τηλέφωνο για τον ρόλο και στο ραντεβού μού μιλούσαν μια ώρα χωρίς να μου λένε λέξη για τη σειρά. Ξαφνικά μου δείχνουν τις σημειώσεις, ενημερώνοντάς με ότι πρωταγωνιστής είναι ο Μελέτης Ηλίας. Εκεί δάκρυσα», περιγράφει και εξηγεί:
«Είχα ακούσει πως ο Μελέτης κανόνιζε μια σπουδαία δουλειά και έλεγα “τι ωραία που θα ήταν να δουλέψω μαζί του πάλι, μετά τα ”Καλύτερα μας χρόνια” στην ΕΡΤ”… Όταν το άκουσα, έκλαψα κυριολεκτικά». Μάλιστα, μέχρι να πάρει τον ρόλο αγωνιούσε.
Όχι τυχαία, αφού «χρειάστηκε να περάσουν τρεις βδομάδες για να μου πουν ότι πήρα τον ρόλο. Με είχε φάει η αγωνία! Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερή που είμαι ανάμεσα σε αυτά τα ταλέντα», εξηγεί.
Ποια τα κοινά της με την τηλεοπτική «Αικατερίνη» που υποδύεται;
«Δεν έχω πολλά κοινά. Όμως, δεν το βάζει κάτω όπως και εγώ. Κυνηγά τα “θέλω” της όπως και εγώ… H αλήθεια είναι ότι με έχει συνεπάρει η συνεργασία με τον Δημήτρη Αλεξανδρή, είναι -για μένα- αλάνθαστος, καταπληκτικός. Μαθαίνω πολλά από εκείνον», λέει και εξηγεί πόσο κυνήγησε το όνειρό της:
«Από τα 16 ήθελα να γίνω ηθοποιός, όμως είχα μεγάλη αρνητική αντιμετώπιση από τον πατέρα μου. Δεν άκουγε τα “θέλω” μου, δεν έβλεπε μπροστά, είχε μια επιχείρηση που έφτιαχνε σπίτια προκατασκευασμένα και θεωρούσε πως έπρεπε να ακολουθήσω τον δρόμο του. Σπούδασα Διοίκηση Επιχειρήσεων και προσπάθησα να δουλέψω δίπλα του. Αλλά το 1999 είπα “τέλος”, δεν μπορώ να ζω τη ζωή του μπαμπά. Έτσι, έκανα εργαστήρια κρυφά στην Ελλάδα και μετά πήγα στην Αμερική για να κυνηγήσω το όνειρό μου», υπογραμμίζει και εστιάζει σε δυσκολίες. «Με κούρασε οικονομικά αυτό, γιατί δούλευα όλη μέρα. Ο μπαμπάς μου είπε, “αν φύγεις, ξέχασέ με”, και το τήρησε. Δούλεψα κιθαρίστρια, προσωπική βοηθός στο Μπέβερλι Χιλς, σε πλειστηριασμούς».
Τον πατέρα της τον έχασε πριν από 11 χρόνια και δεν είπαν «αντίο». «Κάποια στιγμή το συζητήσαμε, του είπα “συγγνώμη που έφυγα” και με παρακάλεσε να γυρίσω για τη μαμά μου. Eίπα, όμως, ότι δεν θα μπορέσω γιατί ήμουν τότε ερωτευμένη με την Αμερική. Το δέχτηκε το επάγγελμά μου, αλλά δεν το υποστήριξε. Ούτε και το συζητούσε…», δηλώνει. Το παράπονό της; «Δεν είπαμε το τελευταίο “αντίο”. Ήταν πολύ εγωιστής. Θέλω να πω σε όλους τους γονείς να ακούνε τα παιδιά τους. Είναι σημαντικό να στηρίζουν τα όνειρά τους», υποστηρίζει και μας συγκινεί. Αναπόφευκτα.
Το καταφύγιο
Ο έρωτας δεν την απασχολεί και μάλιστα εδώ και πέντε χρόνια – από τότε που χώρισε. «Είμαι ελεύθερη από επιλογή, γιατί είμαι τόσο απασχολημένη με τα αδέσποτα που δεν υπάρχει τώρα χρόνος».
Η ταλαντούχα ηθοποιός φιλοξενεί στο Λαγονήσι 120 γάτες (!) που έσωσε με προσωπικές θυσίες: «Έχω φτιάξει ένα καταφύγιο και επιβλέπω 120 γάτες και ένα τυφλό σκυλάκι και θέλω να το οργανώσω καλύτερα, γιατί είμαι μόνη μου. Παίρνω μόνο άρρωστα ζώα. Μου έχουν μείνει
χρήματα από δουλειές που έκανα στην Αμερική», λέει.
«Μου αρέσει όμως αυτό που ζω, δεν μου λείπει κάτι. Είναι εθιστικό να είσαι ελεύθερος – μετά δυσκολεύεσαι να μπεις στο καλούπι μιας
σχέσης. Αλλά πάντα ήμουν έτσι», ξεκαθαρίζει. Βέβαια, καθώς είναι εντυπωσιακό θηλυκό, μαγνητίζει τα αρσενικά: Γυρίζουν πάντα στο
πέρασμά της.
«Με φλερτάρουν. Δεν το καταλαβαίνω, όμως. Μου αφήνουν τηλέφωνα, σοκολάτες. Είναι πολύ γλυκό όλο αυτό».
Της Σπυριδούλας Τριάντου
*Δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή τις 31/12
