«Το θέατρο τότε θεωρούταν κακό. Να πας σε τέτοιο πρόστυχο επάγγελμα;» ανέφερε η ηθοποιός
Η Κάτια Δανδουλάκη έδωσε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης και αναφέρθηκε στα πρώτα της βήματα στην υποκριτική. Η ηθοποιός βρέθηκε καλεσμένη στο πλατό της εκπομπής «Πρωίαν σε είδον τη μεσημβρίαν» και αρχικά, μίλησε για τις δύσκολες στιγμές στην καριέρα της.
«Ήταν τέσσερις στιγμές της ζωής μου που ήμουν στα όρια της απόγνωσης, αλλά με βοήθησε πάρα πολύ το ότι δεν έχανα την ψυχραιμία μου. Δανείστηκα από τους φτωχούς μου φίλους και λίγο λίγο τα κατάφερα, με πολλή στοχοπροσήλωση. Απλά κουράστηκα πολύ. Δεν το μετανιώνω όμως, περάσαμε πολύ ωραία», δήλωσε.
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στους γονείς της και την αντίδρασή τους, όταν έμαθαν ότι θα ασχοληθεί με την υποκριτική.
«Οι γονείς μου δεν ήθελαν την ανασφάλεια. Η μαμά μου είχε φοβερό ταλέντο. Από εκείνη κληρονόμησα αυτή τη λαχτάρα για τη θεατρική σκηνή. Η μαμά ήταν προσωπικότητα, ο μπαμπάς ένας γλύκας. Όταν τους είπα ότι θα πάω στη δραματική σχολή, τα έχασαν. Ο μπαμπάς έβαλε τα κλάματα, γιατί το θέατρο ήταν κακό. Να πας σε τέτοιο πρόστυχο επάγγελμα; Έτσι ήταν τα πράγματα για τους θεατρίνους», είπε η Κάτια Δανδουλάκη.
«Είχε πάψει να ισχύει στην εποχή τη δική μου ότι ήταν πρόστυχο επάγγελμα, αλλά υπήρχε τεράστια ανασφάλεια. Επειδή το θέατρο είναι πρωταθλητισμός και όχι απλά αθλητισμός, θα μπορούσε ένας ταλαντούχος άνθρωπος να μην καταφέρει να επιβιώσει τόσο καλά όσο φανταζόταν», συμπλήρωσε.
Τέλος, εξήγησε πως εκτός από επιτυχίες, είχε επίσης στο ενεργητικό της και κάποιες αποτυχίες. «Έμαθα να την περιμένω την αποτυχία και να μη με σοκάρει. Απλώς με πειράζει. Στο θέατρο έχω κάνει έργα που ήταν καλλιτεχνικές επιτυχίες και εμπορικά ήταν αποτυχίες. Όπως το “Παιχνίδι των Θεών”. Εκεί δεν αυτοκτονείς. Αλλά έπρεπε να συνεχίσουμε μέχρι το τέλος τη σεζόν. Μια άλλη φορά, ήμασταν και πολλοί καλοί ηθοποιοί. Του Σταμάτη Φασουλή σκηνοθεσία, παίζαμε με την Κατιάνα Μπαλανίκα και τον Γιάννη τον Βούρο. Αν είναι δυνατόν. Κι όμως, κάναμε αποτυχία! Συνταγή για την επιτυχία δεν υπάρχει, θυμάμαι κι άλλες χοντρές αποτυχίες, οικονομικές πάντα. Οι αποτυχίες οι μεγάλες αρχίσανε, όταν άρχισε να ταράζεται ο πλανήτης. Από το 2000 και μετά», εξήγησε.
