Συνεχίζεται η δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη με την κατάθεση της δεύτερης καταγγέλλουσας, η οποία κατήγγειλε τον γνωστό ηθοποιό και σκηνοθέτη για απόπειρα βιασμού. Η γυναίκα, ιδιαίτερα φορτισμένη συναισθηματικά, δε μπόρεσε να ολοκληρώσει την κατάθεσή της, με αποτέλεσμα η διαδικασία να διακοπεί.
Σήμερα, επανήλθε στο βήμα του μάρτυρα η δεύτερη καταγγέλλουσα, και πάλι όμως με τρεμάμενη φωνή, όπως μετέφερε στο Πρωινό ο δημοσιογράφος Θάνος Βάγιος. H κατάθεση συνεχίστηκε με τη γυναίκα να περιγράφει το πώς βρέθηκε σε κατάσταση σοκ, τις κρίσεις πανικού που πάθαινε και πώς ο πατέρας της, πιστεύοντας ότι η κόρη του έχει κάτι παθολογικό, την προέτρεψε να απευθυνθεί σε έναν ψυχίατρο. Στο πλευρό της βρίσκονται οι ηθοποιοί Αλεξάνδρα Ούστα, Λένα Δροσάκη, Αλέξανδρος Μπουρδούμης και Σπύρος Μπιμπίλας.
Αναλυτικότερα, όσα είπε στην κατάθεσή της χθες η δεύτερη καταγγέλλουσα:
«Μου ζητούσε να του μιλάω στο ενικό. Δεν μπορούσα να το κάνω. Δεν αισθανόμουν οικειότητα. Το κάνω και στη ζωή μου γενικά. Μου πρότεινε να διαβάσω ένα βιβλίο, μαθηματικού περιεχομένου, του Απόστολου Δοξιάδη «Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκολντμπαχ». Το αγόρασα αμέσως και για να καταλάβω τι σημαίνει. Δεν είχε καμία σχέση με θέατρο.
Όταν πήγα και του είπα δεν κατάλαβα. Μου είπε ότι γιατί εγώ θα είμαι για σένα ο «θείος Πέτρος, ο μέντοράς σου». Το βιβλίο ήταν για ένα δάσκαλο μαθηματικών και το μαθητή του. Κάποια στιγμή μου ζήτησε να παρακολουθήσω την παράσταση από τις κουΐντες. Μου είπε ωστόσο να μην πω για την αντικατάσταση. Του λέω η κοπέλα δεν γνωρίζει ότι θα αντικατασταθεί; Εκεί δίστασε και τα μάσησε λιγάκι.
Εγώ τον έβλεπα ως δάσκαλο. Ως μεγάλο σκηνοθέτη, που μαθητεύω δίπλα του. Ότι ήμουν μαθήτρια που δε φέρνει αντιρρήσεις. Έτσι θεωρούσαμε. Εκεί στις κουΐντες ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με ανθρώπους παράστασης. Μου έκανε κάποιες κινήσεις που μου φαινόταν φυσιολογικές. Μου είχε πει μυρίζεις ωραία, ένα ωραίο σχόλιο. Παρακολούθησα απογευματινή και βραδινή από τις κουΐντες. Ένα βράδυ, χαιρετηθήκαμε και ήρθε λίγο πιο κάτω και μου είπε “μπες στο αυτοκίνητο”. Εγώ δεν αισθανόμουν καλά, αλλά όποιος και να μου το ζήταγε θα το αισθανόμουν έτσι. Μπήκα, δεν έγινε τίποτα επιλήψιμο. Πρέπει να ήταν Φεβρουάριος. Υπήρχε και ένα μικρό διάστημα μέχρι το Πάσχα» ανέφερε η δεύτερη καταγγέλλουσα και συνέχισε:
«Μου είπε υπάρχει ένας ρόλος στον «Λάκη τον Γλυκούλη» που έπαιζε τότε. Ότι μίλησε να τον πάρω εγώ και ότι μου ταιριάζει. Εννοείται ότι είχα χαρεί πολύ. Κατάλαβα τότε ότι όλη αυτή η καλή αντιμετώπιση προς εμένα, ήταν επειδή είχα πάει συστημένη και επειδή ήμουν καλή ηθοποιός. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν μου είχε δώσει ούτε πρόγραμμα της παράστασης»
«Εκείνη την ημέρα μου είπε να πάω νωρίτερα στο θέατρο για να μου δώσει και σενάριο για τον «Λάκη τον Γλυκούλη». Γι’ αυτόν ήταν αστείο. Ένας μεγάλος και γνωστός ηθοποιός να δώσει ένα ρόλο σε κάποιον νέο σε μια σειρά που παίζει και σκίζει. Όταν πια έφτασα στο θέατρο, στις 12:30, ήταν κλειστό.
Τον πήρα τηλέφωνο και μου είπε να πάω από την πίσω πόρτα. Εγώ έμπαινα πάντα από την κεντρική πόρτα. Με ξάφνιασε που με υποδέχθηκε με ένα φανελάκι και ένα παντελόνι λευκό με τιράντες. Πήγαμε προς το καμαρίνι. Δεν είδαμε κανένα. Μου είπε: «Βγάλε το παλτό σου». Του είπα θα το φοράω γιατί κρυώνω. (…). Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας πω -γιατί ακούγονται διάφορα για μας- οι ηθοποιοί δεν γδυνόμαστε άνευ λόγου, συμβαίνει όταν υπάρχει λόγος να συμβεί.
Μπήκα μέσα, αισθανόμουν λίγο άβολα. Τον δικαιολόγησα όμως εκείνη την στιγμή. Σκέφτηκα ότι αυτό το κάνει, γιατί αισθάνεται άνετα μαζί μου. Με θεωρεί συνάδελφο. Με ρώτησε για δεύτερη φορά αν θέλω να πιώ κάτι. Ο ίδιος είχε ένα ποτήρι με ένα διαφανές υγρό, μπορεί να ήταν και νερό, δεν ξέρω. Του είπα ότι δεν θέλω. Κάθισα στον καναπέ που καθόμουν πάντα. Ύστερα από λίγο μου είπε “βγάλε το παλτό σου και έλα να σου δείξω κάτι”.
Πήγα και αισθάνθηκα να με αγκαλιάζει, να με καθίζει πάνω του και να με χαϊδεύει στα πόδια. Αστραπιαία πετάχτηκα και έκανα ψέματα ότι μιλάω με τη μητέρα μου και ότι εκείνη είχε κάποιο πρόβλημα και είπα πως πρέπει να φύγω. Αυτό ήταν σαν μη το έλαβε καν υπόψη. Ήλθε και έκατσε δίπλα μου και από εκείνη τη στιγμή και ύστερα ξεκίνησε ο εφιάλτης.
Όρμησε πάνω μου σαν άγριο θηρίο και άρχισε να με φιλάει στα μάγουλα, στον λαιμό, το πρόσωπο. Του είπα: “Σας παρακαλώ, σταματήστε”. Εκείνος συνέχιζε, εγώ προσπαθούσα να τον σπρώξω, να τον απωθήσω. Και παράλληλα συνέχιζε να μου λέει διάφορα χυδαία λόγια. Συγγνώμη, δεν αισθάνομαι καλά…».
